2023.09.29, Elbląg, las Bażantarnia. Parking i teren rekreacyjny na polanie otoczonej lasem liściastym. Na grubej kłodzie dębu przerobionej na ławkę, w miejscu po sęku, 1 masywny (mimo że młody) owocnik i przylepione do niego podrostki. Długość 8 cm., średn. kapelusza 3,5 cm., średn. trzonu w podstawie 4 cm.

Mimo wszystko wygląda na topolowy

Hemipholiota na pewno, poza populenea jest jeszcze heteroclita

niestety oba gatunki robią odstępstwa od swojej typowej diety, ale makro bardziej na topolowego
poproszę (choć bez szans na oznaczenie, bo mikro ich nie różnicuje - wyłącznie dla dokumentacji)

Owocnik w trakcie przerwy w suszeniu zaczął gnić, więc nic z niego nie będzie.

Ale przy okazji pytanie do Błażeja albo innych doświadczonych:
Przy suszeniu masywnych owocników o zwartym miąższu (Phlegmacium, niektóre koźlarze) kroiłem je zwykle w dość grube (do 1 cm.) plastry. I w czasie suszenia (celuję w 40-45st. C.) pokrojone kawałki wysychały na powierzchni, a wewnątrz się "gotowały". Częściowym rozwiązaniem na ten problem było nakłuwanie widelcem miąższu (tylko na przekroju), aby upuścić wodę, ale i to nie zawsze dawało zadowalający efekt - suszenie trwało bardzo długo.
W związku z tym pytanie: czy krojenie takich grubych, zwartych owocników w cieńsze (powiedzmy 3-4 mm.) plastry przeszkadza w mikroskopowaniu?

Można kroić cieniej.
Natomiast dziwi mnie to, co piszesz - używam suszarki i często suszę takie masywne grzyby w całości, albo tylko przekrojone na pół, i nigdy nie miałem problemów. Jaką masz suszarkę?