2023.05.12, Wysoczyzna Elbląska. Las liściasty wielogatunkowy (Db, Wz, Bk, Ol i in.). Na okorowanej, powierzchownie zbutwiałej gałęzi liściastego leżącej w korycie wysychającego strumienia, na spodniej stronie, która do niedawna musiała być zanurzona w wodzie. Wielkość 0,2-0,3 mm.
Barwa czysto biała, tylko przez bujną zieleń na niektórych zdjęciach kolory zafałszowane.

Środowisko:


Tyle mniej więcej widziałem gołym okiem:):


Pojedyncze anamorfy i teleomorfa?:


Anamorfy:




Anamorfy i teleomorfa?:


Na jednym zbliżeniu uchwyciłem takie, które wydawały mi się tym samym gatunkiem, ale na zdjęciu widzę, że to co innego - być może Aegerita tortuosa, jak rozpoznał po czasie Przemek w tym wątku?

Moim zdaniem nic dodać nic ująć. :-)

Dziękuję, Przemku:-), zakładam, że Twoje potwierdzenie dotyczy też ostatniego zdjęcia? Czyli, że jest to anamorfa Aegerita tortuosa i - chyba? - zaczątki stadium doskonałego Subulicystidium longisporum? Z tego, co znalazłem w źródłach, to takie kolczaste czy włochate anamorfy (niestety nie umiem ich pokazać tak szczegółowo, jak Wy) są właśnie cechą diagnostyczną tego gatunku.

Tak, niewątpliwie są tam młode owocniki Subulicystidium longisporum. Z perspektywy lat dodam tylko, że te "wszystkie" Aegerita sp. to takie quasi anamorfy, bardziej jednak są to jakieś formy sklerot.
Co się zaś tyczy ostatniego zdjęcia, to warto zauważyć, że te "rzęski" na bulwkach w istocie morfologią są tożsame z cystydami S. longisporum. Tym niemniej z moich obserwacji wynika, że są te bulwki charakterystyczne dla tego gatunku, bo spotykanym przeze mnie owocnikom Subulicystidium perlongisporum nigdy żadne Aegerita sp. nie towarzyszyły. Ciekawe czy Błażej ma podobne spostrzeżania?

W moim przypadku wszystkie Subulicystidium były bez bulwek (albo je przeoczyłem).
A suszki poproszę.