2023.02.19 Szczecin, licznie, wielkość poniżej 1mm

Bez urazy ale mogłeś lepiej przyłożyć się do mikro. Na podstawie tych cech trudno cokolwiek typować, potrzebna większa pula danych.
Abyś jednak miał przynamniej jakieś odniesienie to spróbuj porównać z Mollisia lividofusca???

Dziękuję za odzew. Poprawię się ale sam wiesz, że czasami nie wychodzi pomimo chęci.

W świecie asco, milimetr średnicy to prawie gigant:)
Kroimy pod lupą, inaczej zawsze wyjdzie zbyt grubo. Inna sprawa, że do takich miękkich sprzet musi być ostry. Ja używam żyletek. Kilka użyć i żyletka do wymiany inaczej nie da się niestety. Nie koniecznie od razu wywalać, można jeszcze użyć do grzybów bardziej twardych ale nigdy w odwrotnej kolejności!
Lepiej pobierać razem z substratem, wtedy nie trzeba dodatkowo mocować przy krojeniu.
Powodzenia!

Jeszcze raz dzięki za wskazówki. Pomierzyłem więcej zarodników.
Niewielkie różnice 6,8-10,3(-11,9)µm x 15-2,5µm średnio 7,8 x 2,0µm, Q: 3,0-5,2 średnio 4,0. Bez kropli oleistych.
Parafizy septowane, różnie zakończone 39,2-55,8µm x 1,8-3,3.
Worki z croziers 44-54,2µm x 3,1-5,4µm.
Brązowo zabarwione strzępki (textura intricata)
Trudno mi niestety ocenić wybarwienia IKI i KOH w załąceniu zdjęcia.
Może jednak coś zdjęcia ułatwią. Próbowałem oznaczać ale do niczego nie doszedłem.

hymenium
zarodniki pomiar 75
parafizy
worki z croziers
worki IKI
hymenium KOH

Marcinie, chętnie pociągnąłbym z Tobą ten temat udzielając wskazówek co i jak po kolei ale wolałbym nie w tym przypadku.
Już wyjaśniam dlaczego.
Mollisia jest cholernie trudna, chyba, że trafi się na dosłownie kilka gatunków z tego rodzaju ktore w miarę wydają się być łatwe. Trzeba stracić sporo czasu na dokładne badania a szczególnie jak nie wie się jak do tego zabrać się. Możliwe, że jest to ten domniemany gatunek ale z doświadczenia wiem, że zimowe zbiory są jeszcze trudniejsze do badania. Owocniki byc może kilkakrotnie podmrażane przez co cechy nie muszą być klarowne ... bardzo częsty przypadek dlatego nie chciałbym niepotrzebnie tracić Twego i mojego czasu. Jeśli chcesz oczywiście podpowiem czego brakuje w Twojej dokumentacji i jak to zrobić ale może innym razem jak znajdziesz jakąś bogatą kolekcję w okresie bardziej przyjaznej aury.
Musisz liczyć się z tym, że bardzo często spotyka się kolekcje przy których nawet pomimo pełnej dokumentacji gatunek nie został określony a to dlatego, że rodzaj potwornie niedopracowany.
Inne rodzaje z resztą też więc w między czasie poćwicz przekroje na małych asco bo od tego trzeba zaczynać. Przekrój musi być tak cienki aby było widać wyraźnie wszystkie warstwy z możliwością określenia tekstur jak i też charakter komórek marginalnych.

W między czasie potrenuj może i inne czynności!
Reakcja na KOH:
Są dwa sposoby i jak mamy jakieś watpliwości najlepiej zastosować oba!
1) nakładamy na hymenium świeżego owocnika kropelkę KOH i obserwujemy zmian,e barwy.
2) nanosimy kropelkę KOH na szkiełko podstawkowe, następnie pobieramy mały fragment owocnika, za pomocą igły przenosimy i nakładamy na środek kropli KOH i natychmiast pod mikroskop.
W mniejszym powiększeniu oglądamy czy wokół fragmentu owocnika nie tworzy się żółta otoczka.
Do tego badania szkiełka nakrywkowego nie używamy!!!

Reakcja IKI
Jak nie możesz jej zaobserwować to potraktuj próbkę najpierw KOH wg, schematu:
KOH >>> H2O co najmniej kilka razy >>> IKI
Szkiełka nie zdejmujesz ani zbytnio nie unosisz. KOH nakłądasz normalnie i do tego próbka, osuszasz ręcznikiem papierowym delikatnie przyłożonym z góry i chwilę trzymając, wyssie medium spod szkiełka.
Kroplę wody nakładasz na szkiełko podstawkowe przy krawędzi szkiełka nakrywkowego, woda powinna być samoczynnie zassana pod szkiełko, jęśli nie to bardzo, ale to bardzo delikatnie unieś róg szkiełka ze strony gdzie nałozyłęś kroplę. Czynnośc do powtórzenia kilkakrotnie aż na koniec kropla IKI i obserwujesz reakcję.

Myślę, że dwie trzy próby i dojdziesz do profesjonalizmu.

Bardzo dziękuję z wyjaśnienie i wskazówki. Teraz jest trochę wolniejszego czasu to można potrenować. "Męczone '' owocniki faktycznie były kilka razy przemrożone i pod pierzynką śniegową co doprowadziło do ich "kruchości".
Jako, że ławka jest u mnie przed domem chciałem wiedzieć na czym latem będę siedzieć :)
Obok kluje się jakiś łzawnik - również rodzaj niedopracowany.
Z pewnością będę korzystał z Twoich rad teraz i w przyszłości poznając świat grzybów, który pewno nigdy do końca nie zostanie on zbadany.

Jeszcze jedna mała uwaga do Twojej poprzedniej interpretacji cech. To co uznajesz za septy w parafizach to tylko twoja "fatamorgana". Mollisia charakteryzuje sie tym, że parafizy tego rodzaju są wypełnione wakuolami silnie załamującymi światło. Zazwyczaj występują jako jedna niepodzielna wakuola w górnej części parafizy ale różne czynniki mogą spowodować jej podział. Najczęściej jest to zbyt silny nacisk na preparat. W sumie to nawet nie widzę typowych wakuoli dla Mollisia ale to właśnie może byc skutek niesprzyjającej aury.
Podobnie jest z zawartością zarodników więc dlatego przy badaniu tych gatunków wymaga się delikatnego obchodzenia się z preparatem.
Oprócz zachowania tego warunku w większości przypadków wymaga się również mikroskopowania owocników świeżych czyli wymagany jest wygląd detali żywych. Dlatego obserwację prowadzimy przede wszystkim w mediach obojętnych takich jak woda. Odczynniki służą do obserwacji innych cech bo większość z nich jest zabójcza dla żywych komórek a tym samym zakłamuje cechy widziane w wodzie.

A skoro mówisz, że masz zamiar poćwiczyć to jeszcze mała uwaga co do badania reakcji na jod. Wśród Mollisia oraz części innych rodzai są gatunki których reakcja jest bardzo słaba dlatego proponuję wstępną obróbkę w KOH która wzmaga tę reakcję. Poza tym jeśli preparat jest zbyt gruby, to w takim przypadku trudno dostrzec reakcję. Możesz pomylić ją z efektami załamania się światła w grubszej warstwie preparatu. I dlatego podczas robienia próby wspominałem o nie podnoszeniu szkiełka. Preparat musi być bardzo cienki i jeśli podniesiesz szkiełko to pewnie odpłynie w siną dal i robisz następny. Z kolei jak pod szkiełko w takim przypadku zapuścisz zbyt dużo medium, to przy odsysaniu preparatu też możesz próbkę stracić. Przy badania tych cech, w tym rodzaju niestety ale musisz sie bardziej napracować niż jak np. w przypadku Peziza.
Jak upierdliwy gatunek i niepodatny na współprace to się nie ma czym przejmować jak uda się wypreparować coś sensownego za dziesiątym czy też piętnastym razem. Spokojnie, bez pospiechu i aż do skutku.
Powodzenia!

Człowiek się uczy całe życie (jak chce), rękę bym sobie dał uciąć, że są septowane.
Jak to mówią - ćwiczenie czyni mistrzem, grunt to cierpliwość, wytrwałość (podziwiać pewnych Forumowiczów).
Z każdym nowym preparatem sprawność, doświadczenie i wiedza wzrasta, ale jak się ma ich w sezonie więcej i mają być świeże ....., robi się dylemat.