Znów na buku, ale tym razem w "mojej" Puszczy. Znaleziony pod koniec czerwca. Zaintrygował mnie pokrój i ogromniaste blaszki.
Po cichu liczę na to, że uda się go oznaczyć bez "zapachu, smaku, zarodników i suszki", że wystarczy "z daleka i bliska, z góry, z dołu i boku oraz w zbliżeniu" :)







Uda się? :)

Chyba sie nie udało :-) Nie ma siły - wąchanie itd.... konieczne i już :-))))

Kojarzy mi się z pieniążnicą szerokoblaszkową po przejściach.
:-)

Mi też.
Wyrwałaś z ziemi?

No dobrze, następnym razem spróbuję się poprawić. Przynajmniej jeśli chodzi o wąchanie;-)

Chciałam się poprawić już dzisiaj. Po południu specjalnie pojechałam do lasu i ... po tym grzybku już nawet śladu nie ma...

Sebastianie - nie wyrywałam go. W ogóle go nie dotykałam.

To, że na 4 i 5 zdjęciu grzybek "leży" jest wynikiem mojej nieuwagi. Te dwa ostatnie zdjęcia były robione w pionie, a ja wklejając je tutaj zapomniałam obrócić fotki.

To wyrwanie w przypadku pieniążnicy jest o tyle istotne, że ma ona u podstawy takie charakterystyczne białe, grube sznury grzybni. One by rozstrzygnęły czy podejrzewamy słusznie, że to ten gatunek :-)
Ale jak już zaczęła zjadać to drzewo, to pewnie jeszcze nie raz owocnika pokaże :-)

Dzięki:) Będę tam zaglądać.