Przypuszczam, że Amanita solitaria, ale ponieważ znajduję go po raz pierwszy, pewności nie mam. Jeden tylko owocnik znaleziony w Górach Świętokrzyskich.



Siedlisko: nieuczęszczana ścieżka leśna na podłożu wapiennym.
Drzewostan w przewadze liściasty: buk, dąb, klon zwyczajny, jawor + sosna.




Kapelusz


Charakterystyczne łatki


Podstawa trzonu


Owocnik nie miał pochwy, a świeżo po przekrojeniu bez wyraźnego zapachu.



Fotografie robione następnego dnia na suszącym się owocniku.

Średnica kapelusza 6 cm, długość trzonu także 6 cm





Pierścień


Blaszki


Krawędź kapelusz od strony hymenoforu


Przkrój owocnika dzień po zebraniu - barwa miąższu bez zmian.

Nie znalazłem go na czerwonej liście, a w atlasie Marka S. czytam, że jest rzadki. Jeśli to ten muchomor, zgłaszać go?

Śliczny :D
Chyba możesz zgłosić, w checklist go nie ma, na czerwonej liście też nie, więc trudno powiedzieć ile ma stanowisk (pewnie niewiele :)).

Mnie też się spodobał, więc mu poświęciłem jak widać trochę uwagi.
Ale poczekam co powie Ania jak wróci z urlopu :-)

Jest kilka jasnych gatunków ze stożkowatymi łatkami. Chciałabym zerknąć na cechy mikro. Jaki by to nie był gatunek, to rzadkość.

potwierdzam

potwierdzam

potwierdzam

Powoli robię porządki i zbieram makroskopowe argumenty za Amanita solitaria - nazwa ta jest już synonimem, gdyż od 2005 jest to Amanita echinocephala


Kilka linków
http://www.grzyby.pl/gatunki/Amanita_solitaria.htm
http://www.naturamediterraneo.com/forum/topic.asp?TOPIC_ID=35919
http://pagesperso-orange.fr/champyves/champignons/fichier_htm/lames/echinocephala.htm
http://www.nahuby.sk/cz/obrazok_detail.php?obrazok_id=41399
http://www.pilzepilze.de/galerie/v/Lateinisch/A/amanita/solitaria/
http://www.rogersmushrooms.com/gallery/DisplayBlock~bid~5531~gid~.asp
http://users.skynet.be/jjw.myco.mons/Amanita_echinocephala_1.html
http://www.gobe.si/Slike/AmanitaEchinocephala

Schody zaczynają się jak trafimy na odmianę


Z tymi łatkami mam drobny problem. U mnie były bardzo luźno przytwierdzone do kapelusza, bez sieci u podstawy jak na zdjęciach 1,2
Wydaje mi się, że to wpływ wilgotnej pogody. Mój okaz znalazłem po deszczu dlatego łatwiej „złaziły” i były identyczne z tymi jak na zdjęciach 3,4

Przy okazji znalazłem stronkę szerzej traktującą o muchomorach, gdzie znalazłem, że mój muchomorek należy do bardzo licznej sekcji Lepidella. Mimo to i tak wyszło, że Amanita echinocephala ma kilku podobnych krewniaków:

1. Amanita cokeri - zachodnia część USA
2. Amanita eijii - Japonia, Chiny
3. Amanita japonica - Japonia, Chiny, Tajlandia
które chyba spokojnie można je odrzucić, choćby ze względu na odległe od Polski obszary występowań.

Jedynie troszkę przypominające ją europejskie gatunki:
4. Amanita strobiliformis bez charakterystycznych ostrych łatek
5. Amanita boudieri var. beillei z różowiejącym przekrojem
...mogą rodzić jakieś większe wątpliwości.


W sumie to wydaje mi się, że mój typ i tak był trafny. Pomimo 99% pewności, zgłaszam bezpiecznie tego muchomorka do rejestru jako Amanita sect. Lepidella:)

(wypowiedź edytowana przez grzybiorz 02.stycznia.2008)

Kilka tygodni temu Ania zweryfikowała zielnikowy okaz wg kluczy, potwierdzając ostatecznie, że jest na 100% rzadko notowany w Polsce muchomor jeżowaty - Amanita echinocephala (Vittad.) Quél.
Jest to gatunek ciepłolubny, znacznie częściej spotykany na południu Europy.

Najbardziej charakterystyczną jego cechą są stożkowate/piramidalne łatki na kapeluszu, a także na bulwie u podstawy trzonu.
To jego główna cecha wyróżniająca spośród innych muchomorów.

Wcześniej był znaleziony przez Marka Snowarskiego (atlas) i być może dr Łuszczyńskiego (pod synonimmem A.solitaria). Można przypuszczać, że mój jest trzecim odnotowanym w Polsce:-)