Wizja poszukiwawczej nudy po odszukaniu Tuber mesentericum uleciała w siną dal:-)))) Bowiem ta trufla, z mykologicznego punktu widzenia jest jeszcze bardziej wartościowym znaleziskiem od czarnej T.mesentericum. Trufla jaskrawa - na marginesie najpiękniejszy hypogeik jakiego znalazłem - jest rzadkością w skali Świata. Ma zaledwie kilka pojedynczych stanowisk w kilku krajach Europy. Ubogi materiał badawczy spowodował, że ranga tego taksonu nie jest do końca zbadana i jasno określona. Bywa uważany za odmianę Tuber excavatum - trufli wgłebionej - z racji wyraźnego otworu w owocniku. Bywa też uznawany za osobny gatunek.
Grupę kilku owocników znalazłem w zadzrewieniu bukowo-grabowym na odkrytym, nagim stoku o południowej wystawie. Grzybki są we wczesnym stadium dojrzałości, ale tu raczej trudno o pomyłkę w oznaczeniu.
Zarodniki kuliste, bardzo rzadko krótkoowalne (tylko kiedy w worku 1-2 zarodniki). Młode hialinowe, dojrzałe? Pokryte siateczką nieregularnych alweol o wielkości średniej 10,9 mq (6,4 - 13,4 mq)i grubych ścianach.
Zakres wielkości (25,0) 26,6 - 34,4 (37,5) mq średnio 29,9 mq
Worki kuliste do owalnych z krótkim trzoneczkiem. W worku 1-4 zarodniki, najczęściej 3-4. Wielkosć worków 112 x 83 mq (87,6 - 143,9 x 70,0 - 95,5 mq)
Perydium dwuwarstwowe. Pierwsza warstwa z pigmentem zbudowana z dość duzych kulisto-owalnych, grubosciennych komórek, druga zbudowana z gęsto zbitych małych komórek owalnych lub kulistych. Grubosć perydium 335 mq (320-350 mq), grubosć warstwy pigmentacyjnej 75 mq (50-80 mq) Grubosć warstwy wewnętrznej 270 mq (250 - 290 mq). Cechy perydium są jednak bardzo zalezne od wieku owocnika i tu przy oznaczaniu nie brałem ich pod uwagę... bo nie mam w pełni dojrzałych owocników.
Trochę generalizując, podziemne grzyby raczej rzadko bywają piękne w dosłownym rozumieniu tego słowa. Ale czy można odmówić uroku temu grzybkowi:-))))