27.11.2016 r. - Puszcza Bukowa (Osetno). Na powierzchni pohuraganowej w żyznej buczynie, na konarze powalonego buka. Kilkanaście owocników o średnicy do 2,2 cm







Bezpośrednio po ich znalezieniu nie pomyślałam o sprawdzeniu warstwy żelowej. Zrobiłam to dopiero dziś po namoczeniu fragmentu owocnika:

W obrazie mikroskopowym przede wszystkim rzucały się w oczy pokaźne metuloidy o rozmiarach 36,9-63,2 x 15,8-29,7μm. Rozmiary zarodników: (-7,4)7,8-9,0 x (-3,4)3,6-5,1(-5,5).

Klucz z FN doprowadził mnie do Hohenbuehelia atrocoerulea, a zadecydowały o tym między innymi takie cechy jak:
- kształt, barwa i owłosienie owocników,
- substrat,
- obecność krótkiego, bocznego i owłosionego trzonu,
- utrzymywanie się żółtawej barwy blaszek po wysuszeniu;
- brązowa galaretowata warstwa pod skórką kapelusza;
- obecność licznych metuloidów o wyżej podanych rozmiarach, z bardzo rozbudowaną, krystaliczną górną częścią.

Czy dobrze wytypowałam gatunek?

Grażynko, a spotkałaś jakieś cheilo z dziobkami? Dasz powiększone zdjęcie? Ciekawam, bo nigdy takich pod szkłem nie widziałam, a w kluczu FN piszą, że H. atrocoerulea powinna takie mieć, przynajmniej niektóre.

Beatko, były różne "dzióbkowate" twory i można je wypatrzyć na tych zdjęciach poniżej. Nie mam jednak pewności czy to o takie coś chodzi. Nie potrafię jeszcze zinterpretować tego co widzę, no chyba, że chodzi o metuloidy, które mnie zauroczyły;-)


no i jeszcze dokładam dodatkowo te cudne metuloidy spod 10tki.

A przy okazji mam pytanie - na niewielkim fragmencie ostatniego preparatu z blaszki znalazłam takie twory

To są jakieś obce zarodniki?

Niewątpliwie tak i powinny należeć do rodzaju Diplodia.

jednak H. grisea