Idziemy dalej. Jesteśmy w okolicy pierwszego ohelu. Oto macewa z motywem jeleni oraz koszem obfitości. Jednakże tutaj najważniejszy jest szary placek z przodu.



Szary placek to po prostu pawężnica - Peltigera.









Niedaleko wyrastała koniczyna biała - Trifolium repens.



Wracamy do ciekawych macew. Tutaj pojawia się orzeł w koronie, raczej prostej. Czarne wstawki w wapieniu dębnickim to rogowce.





Po tej macewie pokrytej drobnymi porostami spacerowała zielona gąsienica.



Przyglądam się teraz rogowcom. Zwracam uwagę na liczne drobne porosty w ich otoczeniu.







W tym przypadku typuję siewkę brzozy omszonej - Betula pubescens.









Następnie wyszedłem na chwilę poza cmentarz. Bohaterką dłuższej sesji zdjęciowej jest tawuła bawolina - Spiraea salicifolia.











Pod cmentarnym murem wyrasta mniszek - Taraxacum. Poraża go mączniak, tu i ówdzie wciąż klasyfikowany jako Sphaerotheca erigerontis-canadensis. Preferowana nazwa to Podosphaera fusca. Na mączniaku jest nadpasożyt Ampelomyces.





A w szczelinach muru całkiem dobrze ma się zanokcica murowa - Asplenium ruta-muraria.





Wracamy na cmentarz. Teraz mamy pawie i koronę pomiędzy nimi. Jest też motyw roślinny.





Jej powierzchnię porasta bardzo skorupiasty porost.







Tego dnia na cmentarz wybrałem się po to, aby dokumentować proces stawiania jednej macewy. Wszystko to co zrobiłem przedtem, było tylko oczekiwaniem na przeprowadzenie tych prac. Ja dla tego przypadku udokumentowałem ich finał.









Jakieś porosty też tam są.



A skała z której ją wykonano wygląda jak marmur dolomityczny ze Sławniowic.