Wędrujemy dalej. W dalszym ciągu jest to granica Babic i Oświęcimia. Na początku w zaroślach widać trzmielinę pospolitą - Euonymus europaea.



Jest także coś takiego.



Jest także dereń świdwa - Cornus sanguinea.



Teraz jesteśmy już zdecydowanie na obszarze Babic. Tak będzie aż do linii kolejowej.



Na prawo od wału znajdują się ogrody działkowe.



Poniżej wału biegnie asfaltowa ścieżka rowerowa. Znak, który o tym informuje miał swoich przeciwników.





Rowerzyści, którzy tędy przejeżdżają mają szansę zobaczyć nie tylko piękne okoliczności przyrody.



Część tego bogactwa natura stara się jakoś ukryć.





Wyrósł tam nawet nagietek lekarski - Calendula officinalis.



Przyspieszamy. Na horyzoncie majaczy linia kolejowa.



Przechodzimy pod linią przesyłową. Mijamy także jakiś ciek.





Na podmokłej łące była już przekwitła trybula leśna - Anthriscus sylvestris.



Natrafiamy na kolejną, lokalnie akceptowaną formę gospodarki odpadami.



Miejsce to ozdabia poziewnik pstry - Galeopsis speciosa.



Jesteśmy już prawie przy linii kolejowej. Tutaj znajduje się staw. W wodzie dominuje rzęsa trójrowkowa - Lemna trisulca.







Z roślin na szczególną uwagę zasłużył rdest ziemnowodny - Polygonum amphibium.





I tak osiągamy wiadukt.



Biała plama to przymiotno białe - Erigeron annuus.



Obiektem zainteresowała się lokalna grupa plastyków, ale w naszej ocenie ani to Altamira, ani to Faras. Są elementy mowy miłości - słowo na literę j.







My zajmujemy się lokalną przyrodą. Tutaj dominantę stanowi wierzba biała - Salix alba.



Teraz zerkamy za siebie.





Po drugiej stronie drogi działała ta sama grupa plastyków.



Na chwilę skupiamy się na żmijowcu zwyczajnym - Echium vulgare.



Ostatni raz zerkamy za siebie.



Przekraczamy linię kolejową. Wkraczamy do Oświęcimia. Po lewej stronie drogi znajduje się Łęg Błonia.



Tutaj na skraju lasu dominuje robinia akacjowa - Robinia pseudoacacia.





Osiągamy szczyt łuku wału przeciwpowodziowego. Jesteśmy na trawersie ulicy Jana Sakranusa.



Idziemy dalej. Na lewo od wału widać ścieżkę prowadzącą do łęgu. Jasnozielone drzewa z prawej strony do klon jesionolistny - Acer negundo.



Teraz patrzymy na bruk. Oto przymiotno białe - Erigeron annuus.



Zerkamy przed siebie. Idziemy dalej.



Nieco dalej pod nogami zauważamy koniczynę białą - Trifolium repens.



Towarzyszy jej rumianek bezpromieniowy - Chamomilla suaveolens = Matricaria discoides.