W tym odcinku zaczynamy od ulicy Obrońców Poczty Gdańskiej w okolicy jej skrzyżowania z ulicą Cmentarną. Oto pozostałości kamiennego budynku, na którym usadowiła się pokrzywa zwyczajna - Urtica dioica.







Dla brzozy brodawkowatej - Betula pendula taka ściana to tylko skałka.



Wierzba iwa - Salix caprea też tutaj jest.





Teraz zerkam na działkę przy ulicy Cmentarnej skąd zniknięto stary dom oraz jeszcze starszy od niego dąb szypułkowy - Quercus robur. Zwłoki wciąż tutaj są. Ocalał za to jesion wyniosły - Fraxinus excelsior opleciony bluszczem pospolitym - Hedera helix.



Generalnie jesion wyniosły - Fraxinus excelsior ma się tutaj dobrze.



Oto kolejny mur ze szczyptą zieleni.



A to już początek ulicy św. Barbary. Tutaj znajduje się znikający drewniany dom.



Pod jego ścianą rośnie komosa biała - Chenopodium album. Towarzyszy jej konyza kanadyjska - Conyza canadensis.



Oto podwórko tego domu.



Tutaj także znajduje się sporo jesionów wyniosłych - Fraxinus excelsior.



Następnie była krótka wizyta w redakcji tygodnika Co Tydzień. Potem udałem się w stronę przystanku Centrum. Na początku przy ulicy Ludwika Waryńskiego (zapewne teraz już nie), róg ulicy św. Barbary, sprawdziłem jak mają się tutejsze jesiony wyniosłe - Fraxinus excelsior. Drzewa przycięto, ale one się tym nie przejmują. Po prostu rosną.







Na podwórku jej posesji także trwa sukcesja w kierunku leśnym.



U wylotu tej ulicy znajduje się dom z charakterystyczną kamienną ściana. Tutaj od wielu lat nic się nie zmienia. Pozostałe ściany są otynkowane i ocieplone. Budynek jest zamieszkały.



A to już ulica Królowej Jadwigi i dominujące biało-czerwone barierki.



Kolejny jesion wyniosły - Fraxinus excelsior przyczaił się przy skrzyżowaniu ulicy Królowej Jadwigi z ulicą Ignacego Paderewskiego. Ten narastający problem obserwuję od kilku lat. W tej sytuacji jakoś trudno mi uwierzyć, że te drzewa są w Polsce zagrożone.





Idąc w stronę ulicy Grunwaldzkiej zauważyłem brzozę brodawkowatą - Betula pendula, która wychyla się zza baneru reklamowego.



Niewykluczone, że jest ona potomkiem tej, która rośnie w tamtej kępie.