Kolejna ważna wizyta w redakcji tygodnika Co Tydzień. Na początku przejście ulicą Obrońców Poczty Gdańskiej i spojrzenie na kwitnący bluszcz pospolity - Hedera helix. Odwiedzały go osy.





A to już skrzyżowanie tej ulicy z ulicą Św. Barbary. Tutaj pod znikającym drewnianym domem znajduje się skupisko komosy białej - Chenopodium album.





Podwórko tej posesji jest bardzo zarośnięte.



Na ogrodzeniu rozgościł się powój polny - Convolvulus arvensis. Poraża go mączniak - Erysiphe convolvuli.



Mączniak żywi biedronkę mączniakówkę. Tutaj jest jej larwa.





A teraz będzie radykalna zmiana planu zdjęciowego. Przemieściliśmy się na Bory w rejon ulicy Ursyna Niemcewicza. Tutejsza hałda to tytułowe Szare Bagno. Na jej nieprzepuszczalnej powierzchni nader często stoi woda.





Przy południowej krawędzi znajduje się dość zwarty drzewostan.



idąc w stronę łysej części hałdy minęliśmy siewkę pomidora - Lycopersicon esculentum.





W zwartym drzewostanie rządzi brzoza brodawkowata - Betula pendula.



Na skraju rowu usadowił się tęgoskór pospolity - Scleroderma citrinym.





Za walnym rowem teren jest pozornie łysy. Zieloność zaznacza się tylko przy granicy.



Są żółtawe płaszczyzny.



Są bardzo płytkie zbiorniki wodne.



Dominuje szarzyzna w różnych odcieniach.



Teraz zbliżamy się do jednego z nielicznych ocalałych akwenów zajmujących wyrobiska.





Na powierzchni wody unosi się żółty osad.





Generalnie hałda jest silnie przekształcana, ale pojawił się pomysł, aby ten akwen pozostawić i jakoś zagospodarować.



Na odciętej, zamulonej powierzchni ukształtował się model delty.





"Rzeka" dociera tutaj bardzo głębokim kanionem.







Na drugim brzegu akwenu dostrzegam pozostałości wysypiska śmieci. Nie chciało mi się sprawdzać, czy to stara czy też świeża instalacja.





Odchodzimy. Mijamy typowe szare bagno.







Znajduję jedną dość ciekawą kępę w której dominuje słonecznik bulwiasty - Helianthus tuberosus.





Towarzyszy mu pieprzyca gruzowa - Lepidium ruderale. W tle majaczy komosa biała - Chenopodium album.



Jest bylica pospolita - Artemisia vylgaris.



Nieco dalej na skraju rowu trafił się dorodny podbiał pospolity - Tussilago farfara.



Przekraczamy rów i zerkamy za siebie.



A zanim wsiadłem do samochodu zobaczyłem komosę siną - Chenopodium glaucum.