2017.10.27 17:33
I tak w naszej wędrówce dotarliśmy do skraju jeszcze potężnego jak na tę okolicę kompleksu leśnego. Treść tablicy jak wiadomo z poprzednich fotoreportaży oraz filmów jest nieaktualna.
Tym nie niemniej buczyna w osi drogi jest śliczna.
Droga biegnie po powierzchni pokładu dolomitu zbrzańskiego, ciemnego przedmiotu pożądania francuskiego koncernu.
Oto płaty buczyny położone po zachodniej stronie drogi.
Zerkamy na wschodnią stronę drogi. Widać wyraźnie, że spory kawał lasu w oddali został "zniknięty".
Ponownie buczyna w osi drogi.
Teraz zerkamy na buczynę w osi drogi biegnącej na północ od kamieniołomu Piaskowa Góra.
Niecka wyrobiska znajduje się z prawej strony.
Buki zwyczajne - Fagus sylvatica rosnące na wschodniej krawędzi wyrobiska nieźle się trzymają. Ciekawe, czy ktoś to doceni.
Zerkam na południe.
Patrzę pod światło na przebarwiony liść.
Teraz skręcamy w kierunku partii szczytowej Łysej Góry. W lesie znajdują się liczne dołki, zapewne ślad po dawnej, płytkiej eksploatacji skał.
Zbliżamy się do poręby. Takie miejsca w filmie określiłem jako łysienie plackowate.
Zaczynamy zwracać uwagę na grzyby. Oto coś z Coprinaceae.
Oto fragment czarciego kręgu lejkówki szarawej - Clitocybe nebularis.
Oto kępki maślanki wiązkowej - Hypholoma fasciculare.
Oto dalsze części czarciego kręgu lejkówki szarawej - Clitocybe nebularis.
Teraz obchodzimy łysy placek.
Nieco dalej w lesie natrafiamy na zejściowe owocniki piestrzycy kędzierzawej - Helvella crispa.
I tak trafiliśmy na szczyt Łysej Góry.
Tutaj bez trudu natrafiamy na kruszczyki szerokolistne - Epipactis helleborine.
Kierujemy się w stronę przeświecającej krawędzi.
Jak widać tutejsza buczyna także była rżnięta.
Pod nogami trafił nam się oskórowany maślak - Suillus.
Jest tabliczka ostrzegająca.
Niedaleko stąd można już zajrzeć do wnętrza kamieniołomu.
Teraz wędrujemy wzdłuż jego krawędzi w kierunku północnym.
Kolejny grzyb, na który się natknęliśmy to czasznica workowata - Calvatia saccata.
Był tam też krzaczasty próchnilec gałęzisty - Xylaria hypoxylon. Białe główki na nitkach obok niego zauważyłem dopiero na zdjęciach.
Oto ostatnie zdjęcie z "masywu" tytułowych wzgórz.
Z tej okolicy bez trudu można zerknąć do wnętrza pobliskiego łysego dołu.
Tym nie niemniej buczyna w osi drogi jest śliczna.
Droga biegnie po powierzchni pokładu dolomitu zbrzańskiego, ciemnego przedmiotu pożądania francuskiego koncernu.
Oto płaty buczyny położone po zachodniej stronie drogi.
Zerkamy na wschodnią stronę drogi. Widać wyraźnie, że spory kawał lasu w oddali został "zniknięty".
Ponownie buczyna w osi drogi.
Teraz zerkamy na buczynę w osi drogi biegnącej na północ od kamieniołomu Piaskowa Góra.
Niecka wyrobiska znajduje się z prawej strony.
Buki zwyczajne - Fagus sylvatica rosnące na wschodniej krawędzi wyrobiska nieźle się trzymają. Ciekawe, czy ktoś to doceni.
Zerkam na południe.
Patrzę pod światło na przebarwiony liść.
Teraz skręcamy w kierunku partii szczytowej Łysej Góry. W lesie znajdują się liczne dołki, zapewne ślad po dawnej, płytkiej eksploatacji skał.
Zbliżamy się do poręby. Takie miejsca w filmie określiłem jako łysienie plackowate.
Zaczynamy zwracać uwagę na grzyby. Oto coś z Coprinaceae.
Oto fragment czarciego kręgu lejkówki szarawej - Clitocybe nebularis.
Oto kępki maślanki wiązkowej - Hypholoma fasciculare.
Oto dalsze części czarciego kręgu lejkówki szarawej - Clitocybe nebularis.
Teraz obchodzimy łysy placek.
Nieco dalej w lesie natrafiamy na zejściowe owocniki piestrzycy kędzierzawej - Helvella crispa.
I tak trafiliśmy na szczyt Łysej Góry.
Tutaj bez trudu natrafiamy na kruszczyki szerokolistne - Epipactis helleborine.
Kierujemy się w stronę przeświecającej krawędzi.
Jak widać tutejsza buczyna także była rżnięta.
Pod nogami trafił nam się oskórowany maślak - Suillus.
Jest tabliczka ostrzegająca.
Niedaleko stąd można już zajrzeć do wnętrza kamieniołomu.
Teraz wędrujemy wzdłuż jego krawędzi w kierunku północnym.
Kolejny grzyb, na który się natknęliśmy to czasznica workowata - Calvatia saccata.
Był tam też krzaczasty próchnilec gałęzisty - Xylaria hypoxylon. Białe główki na nitkach obok niego zauważyłem dopiero na zdjęciach.
Oto ostatnie zdjęcie z "masywu" tytułowych wzgórz.
Z tej okolicy bez trudu można zerknąć do wnętrza pobliskiego łysego dołu.