Szukając czegoś do koszyka poszliśmy do nasady półwyspu Rękawica. Szanse były marne, wszak byliśmy tamże już wczoraj rano. Teraz na początku trafiła nam się uchówka ośla - Otidea onotica.





Weszliśmy na wzniesienie porośnięte bukiem pospolitym - Fagus sylvatica.



Leżało tutaj sporo głazów narzutowych. Tutaj jest jakiś granit. Na jego powierzchni rozwijają się porosty.





Oto kolejne widoki buczyny. Jest nieco przerżnięta, ale wciąż widać, że wędrujemy po lesie.





Cięcie musiało mieć miejsce kilka lat temu.



A teraz coś zielonego. Oto przetacznik leśny - Veronica officinalis.



A teraz będzie sesja zdjęciowa z żurawcem falistym - Atrichum undulatum fotografowanym z poziomu gruntu.







Oto kolejny omszały głaz narzutowy.



Ma w sobie sporo białego kwarcu, coś czarnego oraz różowego.









Szczyt wzniesienia jest pozbawiony drzew.



Tutaj też leżał rozłupany czerwony granit



Wciskały się weń pasma diorytu.





Podnoszę oczy ku górze. Drzew jest nieco więcej. Zapewne wycinano tak, aby ci, którzy zostają w ośrodku myśleli, że przebywają wśród lasów nietkniętych ręką ludzką.



Na pniu buka pospolitego natrafiliśmy na mech z rodzaju Ortotrichum.







Trafiła się też kosmatka owłosiona - Luzula pilosa porażona przez rdzę. Na razie nie wiem co to jest. Suszek czeka na swoją kolej. W grę wchodzą Puccinia luzulae i Puccinia obscura. Według Majewskiego pierwszy ma być na tym żywicielu pospolity w całym kraju. Drugi na tym żywicielu występuje prawie w całym kraju, dość często, nie był znajdywany na Śląsku. Tutaj po raz pierwszy spotkałem ten gatunek porażony przez jakąś rdzę, a wędruję nie tylko po Śląsku.



Nazwy kolejnego gatunku nie jestem sobie w stanie przypomnieć.



I ponownie omszały głaz narzutowy.



Jest to czerwony granit pokryty plackami szarych porostów.







Ten głaz zdaje się być kwarcytem.





Schodzimy teraz w kierunku jeziora, a dokładniej Rękawickiej Zatoki.





Jesteśmy blisko jeziora. Woda pięknie faluje.





Oto granit zawierający jak sądzę mnóstwo albitu. Tkwi w nim kulista konkrecja diorytu. Gdyby nie to, że ciężki był, oraz to, że mamy mało miejsca na zbiory pozyskałby go dla mojej placówki.



I jeszcze jedno spojrzenie na jezioro.