W kolejnym, ostatnim odcinku poruszamy się trasą oznaczona kolorem pomarańczowym.



Jeszcze na poboczu głównej drogi trafił nam się lepiężnik różowy - Potasites officinalis.









Widzimy też granicę pomiędzy starymi a młodymi bukami pospolitymi - Fagus sylvatica.



Był też czosnaczek pospolity - Alliaria petiolata.



Teraz opuszczamy główną drogę. Znajdujemy się na Gwoźdźcu.







Jest to relaksujący odcinek naszego spaceru.







I tak znaleźliśmy się na początku stromego północnego stoku.





Bardzo szybko zeszliśmy na dół.



To były kamieniołom, w którym znajduje się piec wapienniczy. Jak widać przyroda bierze go we władanie.





Do kamieniołomu jest równe, opanowane przez jakąś trawiastą formację.



Na skraju lasu usadowił się klon jesionolistny - Acer negundo.





I jeszcze raz trawiasta przestrzeń.



Poza tym tu i ówdzie widać wapienie jury. To Oksford.



Oto detale wapiennika.





Opuszczając ten teren mijamy kształtną sosnę zwyczajną - Pinus sylvestris.



Jest też dość dobra droga.



Oto kolejny fragment stoku Gwoźdźca ze śladami eksploatacji.





Jest też schron lub zamurowany wylot sztolni.



Całość otacza zapełznięte wyrobisko.





Opuszczamy ten teren. Zasadniczo bez większych zmian.





Na pożegnanie tabliczka informacyjna.



A teraz po prostu gnamy do Krzeszowic, od czasu do czasu patrząc na gromadzące się czarne chmury.







Oto Krzeszowice.



Na tym skończyliśmy merytoryczną część wyprawy. Potem było tradycyjne ciastko i kawa.