W tym odcinku poruszamy się trasą oznaczona kolorem ciemnoczerwonym. Jak widać z mapy dojdziemy do Chechła, chociaż trochę czasu nam to zajmie.



Przed nami polna droga.



Przy drodze rosną trzciny pospolite - Phragmites australis.



Teren z natury jest podmokły. Częściowo przecinają go rowy melioracyjne.



Do zwartej zabudowy miasta jest stąd niedaleko.



Idziemy teraz drogą biegnącą wzdłuż krawędzi lasu. Część wody z rowów melioracyjnych przepływa tędy.



Granica lasu i otwartej przestrzeni jest tutaj mocno zaznaczona, pomimo braku zagospodarowania po lewej stronie.







Po prawej stronie drogi znajduje się skarpa doliny Chechła.





I tak dotarliśmy do wzniesienia zwanego Psia Górka.



Zerkamy zeń na zachód a następnie na wschód.





Szczyt porastają cierniste krzewy z dominacją śliwy tarniny - Prunus spinosa.



Znalazł się tutaj także dziewięćsił bezłodygowy - Carlina acaulis.









I jeszcze spojrzenie na północ w stronę szczytowej grani.



A to już rzeka Ropa tuż przed ujściem do Chechła. Na tym odcinku jest wpuszczona w kanał.





Aby dojść do Chechła wędrujemy ścieżką przez las.





Las jest w typie boru jakiegoś tam.



U podnóża skarpy trafiają się niewielkie izolowane zbiorniki.



I wreszcie mamy Ropę uchodzącą do Chechła.





Ropa bywa czasami nazywana Pstrużnikiem. Z powodu pewnej równoważności obu trudno ustalić, który z nich jest dopływem a który głównym ciekiem. Próg i kamienie podnoszą zdolność samooczyszczania się rzeki.





A to już Chechło powyżej ujścia Ropy. Widoczny próg zdaje się być tamą bobrową.



Ruszamy z biegiem rzeki. Po drodze mijamy ubiegłoroczne pędy wiesiołka - Oenothera.



Na nadbrzeżnych zaroślach widać informację w stylu - Chechło tu było.





Na szczęście tutaj rzeka może być wylewna.