W kolejnym odcinku poruszamy się trasą oznaczona kolorem fioletowym. Trudno powiedzieć, gdzie był początek a gdzie koniec, ponieważ w terenie brak charakterystycznych znaków. Równie niepostrzeżenie przekroczymy granicę Trzebini i Chrzanowa.



Teraz poruszam się dość wysokim wałem nad rzeką. Zarazem z niepokojem obserwuję naruszenie konstrukcji osadnika po drugiej stronie.







Jednakże i w takim miejscu znajduje się tama bobrowa.







Ruszam dalej. Naruszenie podstawy osadnika jest doskonale widoczne.



W tym rejonie linia kolejowa bardzo zbliża się do rzeki.



A rzeka spokojnie dobie stoi.







Tutaj mamy twardy dowód na niefrasobliwość właściciela.



Naruszenie podstawy osadnika ciągnie się na znacznej długości.



A bobrom to wszystko lotto. Pod zwaloną brzozą znajduję kolejną tamę.





Kolejna tama będzie wkrótce.





Na razie trzeba przedrzeć się przez coś takiego.



Rzeka stoi.



Tama jest.



Za tamą rzeka w dalszym ciągu stoi.



Znowu przedzieram się przez chaszcze, nieco oddalając od rzeki.



Jest tama.



Za rzeką widać ścięte drzewa. Tego nie zrobiły bobry.



Jak widać na tamtym brzegu operują nieustraszeni poszukiwacze kabli. Metale kolorowe są w cenie.



Stojąca woda jest mętna. Być może za sprawą osadu dolomitowego.





Bobry są tutaj aktywne. Oto ich ślizgawka.



Jest też akcent grzybowy. Oto czyreń ogniowy - Phellinus igniarius na wierzbie - Salix.



Rzeka i linia kolejowa są tutaj bardzo blisko.



W drzewostanie pojawia się sporo olchy czarnej - Alnus glutinosa.



Ten etap kończę spojrzeniem na omszały pień powalonej wierzby - Salix.