W kolejnym odcinku ruszamy w stronę rzeki Chechło. Wybieramy drogę biegnącą wzdłuż ogródków działkowych. Jest to odcinek przyrodniczej ścieżki dydaktycznej. Na razie jest nieciekawie.



W dalszym ciągu niebo jest bardzo ciemne, ale przynajmniej nie pada. Teraz zbliżamy się do topoli - Populus opanowanej przez jemiołę pospolitą - Viscum album.





Ogrodzenie ogródków kończy się.



Wkraczamy w zarośla. Tutejszymi obniżeniami płynęły kiedyś młynówki lub samo Chechło.





Teraz zdecydowanie odbijamy w lewo, kierując się ku rzece.



Stoimy na mostku. Patrzymy pod prąd. Patrzymy z prądem. Rzeka prowadzi wyjątkowo dużo wody.





Do tej pory znajdowaliśmy się na Wyżynie Śląskiej. Przeszliśmy na chwilę na drugą stronę aby znaleźć się na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Tutaj znajdują się pozostałości po sztolniach odwadniających kopalnie galmanów.



Rzeka tutaj rwała z kopyta, ale kaczki krzyżówki jakoś się utrzymywały.



Po krótkiej dyskusji postanowiliśmy powrócić na Śląsk. Oto ścieżka wzdłuż prawego brzegu i połamane drzewo w prześwietlonej o tej porze roku gęstwinie.





Nad brzegiem rzeki stoją martwe topole - Populus.







A rzeka przy wysokim stanie wody płynie wartko zasłaniając korzenie drzew, które tutaj zazwyczaj malowniczo się odsłaniają.





I nagle znajdujemy się nad niewielką zatoczką ze stojącą wodą.



Przyczyną tego stanu rzeczy była zapora powstała na bazie powalonego drzewa. Bobry nie miały z tym nic wspólnego.





A za zaporą rzeka ponownie rwie aż miło.



To był dość krótki odcinek, ale stanowi merytorycznie zwartą całość.