W drugiej części tego odcinka poruszamy się trasą oznaczona kolorem żółtym. Na razie zmierzamy w stronę szczytu.



Na początku mijamy goryczel jastrzębcowaty - Picris hieracioides.



Drugim żółtkiem jest nostrzyk żółty - Melilotus officinalis.



I ponownie zerkamy za siebie podziwiając efekt Bożego Oka.



Szczytową partię wzniesienia pokrywają zarośla z głogiem - Crataegus.







Jest też jakaś orlica - Pteridium.



Trafiło się inwazyjne przymiotno białe - Erigeron annuus.



Oto kolejny dziewięćsił pospolity - Carlina vulgaris.



I jeszcze jeden widok nieba.



Zerkamy jeszcze na Przygoń.



Od tego momentu zaczynamy zawracać. Trasa żółta pokrywa się z trasą niebieską. Teraz na stoku południowym zauważam przebarwiony jesiennie dereń świdwa - Cornus sanguinea.



Tutaj też pojawia się bodziszek czerwony - Geranium sanguineum.





Zauważam kolejną siewkę sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris. Las kontratakuje.



I ponownie widok nieba. Na linii horyzontu bielała para z chłodni kominowych elektrowni.



Następnie dość szybko przemieszczamy się z powrotem. Po drodze znajdujemy rezedę żółtą - Reseda lutea.





Kolczaste krzewy w tej okolicy reprezentuje dzika róża - Rosa canina.



Poza tym trafił się dereń świdwa - Cornus sanguinea.



Zbliżamy się ku stromej krawędzi. Ponownie zerkamy w niebo. Zmierzch nas dopada.



Udało się nam jeszcze upolować świetlik wyprężony - Euphrasia stricta.







Będą prawie na dole zerkam ku krawędzi wzniesienia.





W końcówce dobrego światła łapię głowienkę wielkokwiatową - Prunella grandiflora.



Prawie po ciemku uchwyciłem młode brzozy brodawkowate - Betula pendula.





A tutaj kiedyś był kamieniołom w którym można się było pobieżnie zapoznać z budową geologiczna tej góry.



Na zakończenie zadano mi pytanie, kiedy w przyszłym roku będzie Wielkanoc. Odpowiedź jest prosta, Tak jak do tej pory, jak zawsze 17 i 18 Nissan.