W oddaleniu się od rzeki ruszyliśmy jeszcze na północ, korzystając z wygodnej ścieżki.



Niewiele się zmieniło. Po prostu okazałe wierzby - Salix i gorczyca polna - Sinapis arvensis na świeżej glebie.









Teraz ruszamy na południe czarną ścieżką. Znaczy się zawracamy.



Pośród pól trafił się kopczyk porośnięty gorczycą polną - Sinapis arvensis.



Mijamy zasypywany zbiornik.





Z traw w tej okolicy dominuje kłosówka wełnista - Holcus lanatus.



Ścieżka, którą wędrujemy okazała się być ulicą Ignacego Krasickiego. Wkrótce przeszła w asfalt. Gwoli ścisłości dawno, dawno temu w odległym PRL-u była to ulica Janka Krasickiego.



Przy ulicy było uprawiane pole uprawne. Łan pszenicy ozdobiony samotnym makiem polnym - Papaver rhoeas.





Zbliżamy się do linii kolejowej.



Po drugiej stronie znajdujemy płat pięciornika rozłogowego - Potentilla reptans.





Teraz ulica biegnie pod górę.



Na poboczu zauważamy wiąz górski - Ulmus glabra.



Była też okazała wierzba biała - Salix alba.



Potem zauważyliśmy stodołę będącą w permanentnym konflikcie z bardzo wyniosłym jesionem wyniosłym - Fraxinus axcelsior.





Wkraczamy w obszar zwartej zabudowy miasta.



W jednym z ogrodów zauważyliśmy iglicznię trójcierniową - Gleditsia triacanthos.



Był tam też klon jesionolistny "Flamingo" - Acer negundo "Flamingo".





Zza ogrodzenia innego ogrodu wystawało parzydło leśne - Aruncus dioicus.



Potem było gimnazjum miejskie nr. 3. Jego dziedziniec ozdabiał okazały buk pospolity - Fagus sylvatica.



Około 100 metrów przed skrzyżowaniem z ulicą Łukasza Górnickiego znajduje się taka kapliczka.



Przy skrzyżowaniu ulic naszą uwagę przyciągnął ten ceglany budynek.



Skręcamy w prawo. W tej okolicy skarpę ozdabiała cieciorka pstra - Coronilla varia.





Towarzyszył jej chaber austriacki - Centurea phrygia.





Dalej do centrum poszliśmy ulicą Kościelna.



Potem przy ulicy Generała Jarosława Dąbrowskiego przyjrzeliśmy się początkowi zabudowywania placu po kamienicy Haberfeldów.







Potem zeszliśmy nad Sołę.



Następnie ruszyliśmy ku przejściu przez rzekę i tym sposobem zamknęliśmy pętlę.







A potem jeszcze szybciej pognaliśmy ku dworcowi kolejowego. Stąd miałem zamiar udać się do Goczałkowic, gdzie gazeta Co Tydzień świętowała swoje 25-lecie. Niestety, o tej porze dnia nic nie kursuje w tamtą stronę, nawet do Brzeszcz. Zatem autobusem tej samej linii wróciłem do Chrzanowa, aby swoje 61 urodziny świętować w domowym zaciszu.