Teraz będzie odcinek tak jakby nie z tego forum, bo bardzo geologiczny. Z drugiej strony, jakby nie patrzeć to ze skał robi się gleba, a na glebie rosną już obiekty naszego zainteresowania. Tutaj w szczelinach muru też, ale o tej porze roku są one jeszcze niegodne mojej uwagi. Ostatecznie każdy mur to tylko sztuczna skałka.
Oto dzwonnica widziana od strony ulicy Mickiewicza. Na dzwonnicy jest tablica, pod tablicą sporo kwiatków. Wszak poprzedniego wieczoru upamiętnialiśmy Żołnierzy Wyklętych.







Teraz oglądam mur od strony ulicy Jana Matejki. Dominują w nim chrzanowskie, triasowe dolomity diploporowe. Wobec powyższego wyróżnia się kawałek jurajskiego oolitu balińskiego pozyskanego w Winnej Góry przy ulicy Stara Huta.









Jest też dziwnie wietrzejący dolomit diploporowy o strukturze pylistej.





Nie wszystkie tego rodzaju skały wietrzeją tak spektakularnie jak poprzednia.





Teraz oglądam ścianę dzwonnicy od strony ulicy Jana Matejki.



Tutaj także mamy wietrzejący kawałek skały o budowie pierwotnie pylistej.



Bardzo interesujący jest narożnik od strony ulicy Mickiewicza. Pomijając antropocen pod postacią cegieł, jakieś okruchy innych skał tutaj na poziomie oczu dominują dolomity diploporowe. Wydobywano je w kamieniołomie przy ulicy Fabryczna. Na początek zwracam uwagę na tak zwany laminat.





Potem idzie pierwszy blok z krynoidami.









Nieco odmienny jest drugi blok z krynoidami. W nim natrafiłem na jamki będące wynikiem wietrzenia.











I na zakończenie jeszcze jeden bardzo laminowany laminat. Materiał na tę skałę musiał się osadzać w bardzo spokojnej zatoczce ówczesnego morza.