Ukazała się Czerwona Księga Roślin Województwa Podkarpackiego . Zawiera charakterystyki 150 gatunków roślin wymarłych lub zanikających i opis ginących zbiorowisk roślinnych. Tym samym Podkarpackie dołączyło do grona dwóch województw , które już takie księgi posiadają.
Niestety nie można jej kupić ponieważ jest rozprowadzana tylko do instytucji i bibliotek za darmo , wynika to z tego , że jej powstanie było finansowane ze środków unijnych.
Skoro to wydanie niekomercyjnie, to bardzo prosze o opublikowanie na forum pelnych stron o storczyku meskim i samiczym - z gory dziekuje!
Orchis mascula brak , Orchis morio kategoria EN zagrozony wyginieciem . Znany jest z ponad 30 stanowisk jednak w ostatnich latach nie odnotowano jego obecnosci na wiekszosci z nich . Ostatnio był obserwowany na N od wsi Kotań w BN 2005 w Ustrzykach Górnych oraz na Górze Wysoki Wierch i G.Ostra k. Olchowej w Bieszczadach 1999 , 2005 , m. Rybotyczami a Huwnikami na Pogorzu Przemyskim 2014, w Nowym Narcie w Kotlinie Sandomierskiej 2010 , Nie istnieją już stanowiska w Strzyzowie , Jasle i Ratuszniówkach na Pogórzu Strzyżowskim , m.Chodaczowem a Załużnią na Płaskowyżu Kolbuszowskim 1976 oraz stanowiska z okolic Przemysla 1906. Pozostałe stanowiska maja status niepotwierdzonych:m. Przeworskiem Wygarkami a Wólką Małkowską 1974 ,Polany 1991 , Siedliska Zmigrodzkie . Stroże Małe i Czaszyn1993 ,Tokarnia Majkowski Wierch Komańcza i G.Kamień 1968 , Barwinek 1967 , Łupków m. Stężnicą a Radziejową, grzbiet m Komańczą a Perełukami oraz dolina Kalniczki 1965 , Zawóz Czarna Jasień dolina Stebnika oraz m. Przysłupem a Dzielcem 1989
Jest jeszcze aktualne stanowisko w Pacławiu na Pogórzu Przemyskim nie odnotowane w CZK.
mysle, ze okreslenie Rybotycze / Huwniki tego wlasnie dotyczy
(wypowiedź edytowana przez Krzynianek 21.lutego.2016)
Stanowisko m. Rybotyczami a Huwnikami jest po lewym brzegu Wiaru, a w Pacławiu 5km na południowy wschód po prawym.
Dziękuję za dodatkowe wyjaśnienia, Rybotycze/Huwniki to dla mnie nowość - jest/będzie monitoring obydwu? Od lat twierdze, że Anacamptis (-od dawna nie Orchis) morio jak też coriophora są w Polsce na wymarciu i to nie jest u mnie objaw typowo narodowego malkontenctwa, ale fakty.
W przeciwieństwie do gatunków z faktycznego rodzaju Orchis (które dają sobie świetnie rade także w silnie zacienionych stanowiskach - w tym i w lasach, z zarzuconym koszeniem czy wypasem), wymienione wyżej są 'skazane na pożarcie' w każdym przejawie konkurencyjności o zasoby siedliska. Na dodatek o ile murawy kserotermiczne doczekały się rzeszy miłośników i coś się na nich dzieje, tak w tym wypadku - jest fatalnie...
Pozdrawiam serdecznie
Trudno jest mi coś powiedzieć na temat monitoringu. Oba stanowiska znajdują się na terenie muraw kserotermicznych z bogatym zestawem gatunków o pontyjskim i subpontyjskim charakterze , murawy te są też określane jako "kwietny step łąkowy".Storczyk samczy był podawany z tego obszaru w 1977 i 1993r, tak że można podejrzewać ,że jest jeszcze więcej stanowisk i raczej nie grozi mu wyginięcie.Orchis coriophora znajduje się w CZK i wymieniony jest z jednego aktualnego stanowiska na terenie Województwa Podkarpackiego.
Przyznam szczerze, że na takich stanowiskach jak 'kwietny step' to jeszcze tego gatunku nie widziałem - być może wynika to z tego faktu, że w kierunku wschodnim następuje zmiana. Zresztą generalnie operuje raczej takimi pojęciami jak pastwisko-łąka-odkryte podłoże (kamieniołom, skarpa, teren zryty mechanicznie). Gdybym miał wymieniać, to pastwiska i łąki zmienno-wilgotne: zdecydowanie wilgotne wczesna wiosną ale suche na przełomie wiosenno-letnim, na słabo nachylonych stokach po połacie płaskie jak stół. Jeśli już murawy - to raczej bliźniczkowe (psiary). Podłoże gliniaste do piaszczysto-ilastego.
