Teraz czas na przyjrzenie się ruinom dworu. Czy kiedyś będzie lepiej trudno powiedzieć. Teraz to co jest oglądam od strony północnej a następnie obchodzę w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara.



W południowym słońcu wszystko to tkwiło w głębokim cieniu.



Tym nie mniej jakoś udało mi się zajrzeć na pokoje.





I kolejna pomroczność.





Udało się też złapać trochę światła.



Partię dworu od strony drogi oplata powojnik pnący - Clematis vitalba.





Jak widać ruiny są brane we władanie przez drzewa.





Teraz zerkam w kierunku parku. Żółta plama to miłorząb japoński - Gingko biloba.



Potem oglądam wschodnie skrzydło dworu.



Oto najbardziej południowo-wschodnia część parku. Tutaj rządzą dęby szypułkowe - Quercus robur.



Teraz stoję przy wschodniej części dworu i zastanawiam się jak go obejść.



Te chaszcze zdecydowanie mnie zniechęciły.





Tedy obok grupy z sosną wejmutką - Pinus strobus wyszedłem na drogę biegnącą równolegle do parku i dworu.



Stąd bezskutecznie próbowałem spojrzeć na dziedziniec dworu.



Tedy odwróciłem się i udokumentowałem pewien pomnikowy dąb szypułkowy - Quercus robur. Mamy go blisko, coraz bliżej.









Teraz skręcam na południe. Będę szedł w lewo.



Tutaj z zakrętu dało się spojrzeć na teren dziedzińca dworu. Na początek normalnie, potem zoom-em.





Nieco dalej kolejne drzewo zasłania wszystko.



W tej okolicy, kilkanaście metrów od bramy znajduje się kolejny okazały dąb szypułkowy - Quercus robur opleciony bluszczem pospolitym - Hedera helix.



Są też widoki neutralne.



Na zewnątrz dworu znajduje się symboliczna mogiła. Tam nie ma realnego pochowku.



I tak zbliżamy się ku bramie mijając kolejne drzewa oplecione bluszczem pospolitym - Hedera helix.





Brama znajduje się tuż przed budynkiem.



Na teren dziedzińca można spojrzeć nie przekraczając jej. Całkiem poważnie traktuję informację o tym, kto tutaj sprawuje ochronę.







Za to na zewnątrz mamy chaszcze. Tutaj o ile dobrze pamiętam dominuje klon zwyczajny - Acer platanoides.



Poza tym kwitł bodziszek pirenejski - Geranium pyrenaicum.





Teraz zmierzam w kierunku głównej drogi.



Coś takiego widzi się jadąc z Krakowa.





W odsłoniętych partiach murów zauważam sporą domieszkę melafirów wydobywanych w nieodległym kamieniołomie Belwender. Poza tym jest tutaj biały jurajski wapień płytowy wydobywany w nieodległym Mirowie oraz cegła.





Po tym wszystkim, zastanawiałem się jak pójść do odległych Regulic, ale na szczęście pojechał minibus. Zatem wybór był prosty.