2014-03-04 Piła Kościelecka - kierunek jaskinie

Planując trasę turystyczną na okoliczność przejścia z Bolęcina do Chrzanowa nie mogłem pominąć tak zwanych jaskiń, w rzeczywistości lochów po pewnym sposobie eksploatacji małego kamieniołomu. Do tego miejsca dotrzemy trasą oznaczoną kolorem czerwonym.

Na razie poruszamy się dróżką równoległą do ulicy Krakowskiej. Znajdujemy się w typowym borze, który został posadzony ręka ludzką.

Niemalże natychmiast znajdujemy pomocnika baldaszkowego - Chimaphila umbellata.

Dalej idzie gruszynka jednostronna - Orthilia secunda. (Stosuję się do nazewnictwa z naszego atlasu).

Z mchów zwróciłem uwagę na brodawkowca czystego - Pseudoscleropodium purum.

A poza tym mamy borówkę brusznicę - Vaccinium vitis-idaea.

Tu i ówdzie ścielił się bluszcz pospolity - Hedera helix.

Po pewnym czasie płat z dominującą sosną zwyczajna - Pinus sylvestris został zastąpiony przez płat z dominującą brzozą brodawkowatą - Betula pendula.

I tak dotarłem do miejsca, gdzie trasa raptownie skręca na południe. Jest to przedłużenie ścieżki wnikającej do lasu w połowie odcinka ulicy Krakowskiej pomiędzy skrzyżowaniami z ulicami Dębowa i Jodłowa.

Teraz na poboczu znajduję większą ilość barwinka pospolitego - Vinca minor. Podejrzewam, że jest to wyrzutek z ogrodu, który jakoś radzi sobie na wolności.

W drzewostanie, co widać po opadłych liściach znaczący udział ma dąb czerwony - Quercus rubra.

Tego drzewa posadzono tutaj sporo.

Z kolei na pniach innych drzew, być może dębów szypułkowych - Quercus robur znajdujemy rude zielenice z rodzaju Trentepohlia.

Idziemy dalej. Teraz trasa naszego spaceru pokrywa się z oficjalną ścieżką rowerową.

Zasadniczo jako zbiorowisko roślinne dominuje bór jakiś tam, nieco zbliżony do kontynentalnych borów świeżych. Podłoże jest tutaj piaszczyste.

Pewną osobliwością był sterany życiem, omszały dąb szypułkowy - Quercus robur.

Przechodząc przez niewielką spłaszczoną wydmę mijamy grupę brzóz brodawkowatych - Betula pendula.

Jedno z drzew miało wyjątkowo grupą korę u podstawy. To zapewne ochrona przez pożarem.

I jeszcze jedna grupa brzóz brodawkowatych - Betula pendula.

Potem mamy młodego buka pospolitego - Fagus sylvatica.

I wreszcie to co nieuniknione - osady najwyższego piętra antropocenu.

Idąc dalej doszlibyśmy do Płazy Wapiennika.

Aby odnaleźć cel naszego kolejnego etapu odbijamy w prawo.

Po kilkudziesięciu metrach docieramy do krawędzi kamieniołomu. Cel naszego kolejnego etapu znajduje się w dole.