W części szóstej w dalszym ciągu znajdujemy się na skraju lasu, pomiędzy napisem na Lipówce a autostradą. Potem zdecydowanie ruszymy na zachód.



Mamy dalszy ciąg kanału.



W tym momencie dostrzegam mech, Dicranum scoparium.



Był też jakiś kłąb mchów, nie możliwych do jednoznacznego oznaczenia.



Teraz zerkamy na wodę i różne odbicia w niej.







W tym momencie zdecydowanie ruszam na południowy-zachód, przeciskając się skrajem luźnego drzewostanu.







Zauważam zasypany kanał.





Przed zaporą powstał niewielki, malowniczy zbiornik. To królestwo bakterii żelazistych.





Tak rodzą się rudy darniowe.



I wreszcie pojawia się otwarta przestrzeń.



Po drodze wśród traw znajdujemy kępy wierzb - Salix. Oczywiście dochodzenie do gatunku jest bez sensu.



Cały czas na dalekich planach jest ponuro, ale jakoś nie odczuwam potrzeby ingerowania w jakość tego co zostało zapisane w terenie. Nazywam to prawdą obiektywową.





Teraz zerkam pod nogi. Na początku ostrożeń błotny - Cirsium palustre.



Potem drabik drzewkowaty - Climacium dendroides.



Tutaj prawdopodobnie jest mokradłoszka kończysta - Caliergonella cuspidata.



Potem był rokiet cyprysowaty - Hypnum cupressiforme.





I tak dotarłem do siatki odgradzającej autostradę od kompleksu łąkowego.



Patrząc pod nogi znalazłem kolejny mech. Oto Pohlia nutans.



Następnie zerknąłem na rachityczną sosnę zwyczajną - Pinus sylvestris.



I tak dotarłem do miejsca, gdzie drogę przegrodził mi szeroki ciek. Na mojej nieco błędnej mapie to pierwszy idąc od wschodu strumień, przecinający ciemnoniebieską trasę mojego spaceru. To ten sam ciek, który wypływa z lasu w Bolęcinie Stawkach. Miejsce to rozpoznałem, patrząc na zdjęcia satelitarne z tej okolicy.







A potem była nawet porządna droga.