Tego roku w związku z przygotowywaniem folderu do cyklu Zielone Perły Trzebini o tytułowym rezerwacie odwiedziłem go kilka razy. Zaczynam 27 kwietnia. Oto najlepsze póki co wykonane zdjęcie najstarszego buka zwyczajnego -
Fagus sylvatica.
Następnie idą ruiny tak zwanej Owczarni. Ich wygląd wskazuje na to, że mogła to być sztuczna ruina, wykorzystywana w opowieściach Kajetana Ozdoby Florkiewicza, właściciela tych dóbr, jako część młoszowskiej legendy.
Powyżej owczarni na stoku wzgórza pojawił się płat dąbrówki rozłogowej -
Ajuga reptans.
A to już zachodnia krawędź wzgórza i pozostałości kamieniołomu.
Druga seria zdjęć powstała 5 lipca a nie 7 maja jak mi się wydawało. Oto ostra szczytowa grań Ostrej Góry widziana od zachodu.
W obrębie rezerwatu znajduje się pewna ilość martwych drzew.
Teraz znajdujemy się w środkowym odcinku grani, gdzie w runie dominuje szczyr trwały -
Mercurialis perennis.
Jesteśmy tutaj późnym popołudniem. Wschodnia część grani też jest ostra, ale siłą rzeczy skrywa się w mroku.
Przy południowym skraju lasu znalazł się blok dolomitu.
Oto droga prowadząca do Młoszowej.
Zanim z niej skorzystałem zajrzałem jeszcze do rezerwatu. Niestety, ciemność widziałem.
9 września spojrzałem na rezerwat z drogi Psary - Myślachowice.
2 października uwieczniłem rosochatego buka zwyczajnego -
Fagus sylvatica rosnącego przy południowo-wschodnim skraju rezerwatu. To drzewo jeszcze żyje.
A na zakończenie sfotografowałem jakieś huby. Podejrzewam, że był to wrośniak różnobarwny - Trametes versicolor.
A poza tym - Rezerwat przyrody Ostra Góra znajduje się na południe od drogi łączącej Myślachowice z Psarami. W 1959 roku w celu ochrony buczyny karpackiej, porastającej szczyt wzgórza, ustanowiono tu częściowy rezerwat przyrody, obejmujący obszar o powierzchni 7,59 hektarów.