W drugim odcinku tego serialu złożonego z pięciu odcinków wędrujemy trasą oznaczoną kolorem zielonym. W dużym uproszczeniu podążamy z południa ku północy.



Trafiliśmy na drogę.



Tym nie mniej od razu wchodzimy w las pokrywający wschodni, stromy stok wydmy.



Po drodze zauważam dzięgiel leśny - Angelica sylvestris.



Drzewostan jest dość gęsty, ale daje się go przejść bez trudu.



W runie zauważam wietlicę samiczą - Dryopteris filix-mas, kokoryczkę okółkową - Polygonatum verticillatum oraz jeżynę Bellardiego - Rubus pedemontanus.



W 2013 a nawet 2014 roku w tym rowie była woda.



Teraz z łatwością go przekroczyliśmy i poszliśmy dalej. Nie było trudno. Cały czas kierujemy się do dna doliny.





Jesteśmy już na dnie. Po drodze udało mi się "ustrzelić" taką delikatną trawę.



Rozglądam się za kolejną atrakcją florystyczną.



Na razie dominuje orlica pospolita - Pteridium aquilinum wraz ze skrzypem leśnym - Equisetum sylvaticum.



Są kolejne okazałe paprocie. To o ile pomnę dobrze była nerecznica samcza - Dryopteris filix-mas.



Jest jeszcze sitowie leśne - Scirpus sylvaticus.



I wreszcie mamy go. Oto cel naszego przyjścia w to miejsce, czyli liczydło górskie - Streptopus amplexifolius.





W tej gęstwinie też jest.



Znajdujemy tutaj także ślady cywilizacji. Co prawda to tylko zbędna biomasa, ale i to po 1 lipca 2013 roku nie powinno się zdarzać.



W tej dolinnej partii drzewostanu dominuje brzoza - Betula.





Te drzewa moim zdaniem to brzoza omszona - Betula pubescens.



I mamy kolejne liczydło górskie - Streptopus amplexifolius w całej okazałości.



Opuszczając tę partię lasu zauważam większy płat rzeżusznika Hallera - Cardaminopsis halleri.



Był też dąb bezszypułkowy - Quercus petraea.



Idziemy teraz drogą równoległą do krawędzi lasu.



Idąc zauważam poziewnika miękkowłosego - Galeopsis pubescens.



W drzewostanie niestety rządzi inwazyjny dąb czerwony - Quecus rubra.





I tak znaleźliśmy się na leśnym przedłużeniu ulicy Spacerowa. Ja ją przekroczyłem, inni zauważyli. W końcu stała się bohaterka krótkiej sesji zdjęciowej. Oto żmija zygzakowata w odmianie brązowej.







Po wszystkim każdy poszedł w swoja stronę. Znaczy się my przed siebie, wąż do lasu.