Wystarcza jeden cieplejszy, słoneczny dzień, taki jaki właśnie dziś zagościł w Wielkopolsce, a rośliny ''z kopyta'' ruszają do kwitnienia.
Miałam dziś przyjemność dostrzec malutkiego żółtego gościa - złoć żółtą (a nawet całą ich grupę), w parku, który stanowi moją drogę powrotną z pracy do domu. Nie mając przy sobie aparatu zdaję tylko relację, zdjęcie zostanie dołączone później, natomiast wątek, który założyłam niech będzie otwarciem nowego sezonu botanicznego 2007, który oby rozwijał się i rozkwitał jak najpiękniejsze kwiaty POLSKIEJ FLORY.

Ja zaliczyłam podbiał na trawniku, ale piękny jeden jedyny, dorodny wyciągał główkę do słońca...
Mało bywam w terenie, bo miałam skręcone kolano, gips itp. teraz się rehabilituję i trochę więcej zaczynam się ruszać. Świetny pomysł aby w tym wątku wrzucać pierwsze wiosenne kwiatki. Ja zamierzam zrobić wypad na kwitnacą leszczynę, może kolano mi pozwoli...krzewy to akurat dla mnie do foto, nie trzeba klękać :)

Kiedyś gdzieś czytałam o roślinach wczesnowiosennych, że rozpoczynają wegetację, względnie zakwitają wówczas, gdy otoczenie lub gleba osiągają odpowiednią dla ich wegetacji temperaturę. W zasadzie to dość oczywiste stwierdzenie, ale ..
Taką rośliną wskaźnikową, wskazującą na ogrzanie gleby ma być ponoć mniszek lekarski, ale nie pamiętam danych o temperaturze gleby (coś ok. 7°C???). Jest to ciekawe, wystarczy spojrzeć co kwitnie i wiemy jaką tempreraturę ma gleba. Jeśli wiecie coś na ten temat, to proszę napiszcie.

Joasiu, podbiał też mnie zaciekawia pod tym względem, czy coś Ci wiadomo? Wygląda słodko, gdy zakwita, a wokół jeszcze bura, zeschnięta trawa, a tu żółte kwiatki, które przyciągają oko i pszczoły.
Życzę, Joasiu, abyś jak najszybciej stanęła na nogi, abyś nie utraciła uroków tej wiosny, bo następna dopiero za rok.

Dzięki, nie ma takiej opcji, żebym uroniła cokolwiek :), zwłaszcza, że nabyłam nowe super klucze do mchów :)

Joasiu, jakie to klucze? Pytam, bo na naszych Szafrana przed laty wykładałam się za każdym razem.
Prowadzący pracownię z mchów z dużym zaciekawieniem śledził moje koncepcje odnośnie oznaczanych przeze mnie gatunkow i wyraźnie się ucieszył, jak się okazało, że nie wiążę z mchami mojej przyszłości... I tak się zraziłam do tej grupy, że omijam mchy z daleka. A może warto hm.. spróbować raz jeszcze... Bo część grzybów bardzo "złośliwie" w mchach rośnie :-)

U mnie wiosna się rozpanoszyła. Tu zdjęcia z ubiegłego roku, ale za oknem tegoroczne śnieżyce też się już bielą :-)
I złocie nieśmiało otwierają się do słońca.
A stokrotki... a stokrotki, to nie zauważyły, że była zima.





zdjęcia - jak zwykle nie moje - tylko Krzysiowe (to informacja dla Vita, gdyby podejrzewał, że coś się zmieniło "w temacie 'Ania i aparat foto')

Moje zdjęcia też z ubiegłego roku :-)
Te same kwiatki co powyżej, a może nawet i ten sam park? ;-)

Jasne, że ten sam :-) Nad Obrą nie ma drugiego takiego :-)))
Witaj Nauczycielko mojej córki :-))))

Jestem pełna podziwu dla Twojej przenikliwości Aniu ;-) O ile mogę się tak tutaj zwracać ;-)

Jasne i nie tylko tutaj :-)

hm... jak widzisz u nas uzależnienie od netu jest... genetyczne ;-)

hm... :-) Chyba nie tylko u Was ;P

Ja z kolei znam dwa inne miejsca z łanami śnieżycy, pierwsze to park przy zamku w Kórniku, zdjęć nie załączę, bo były robione kilka lat temu i jeszcze na celuloidzie. A drugie miejsce to tzw. Śnieżycowy Jar k. Murowanej Gośliny - rezerwat śnieżycy. Tam jeszcze nie byłam, ale chyba domyślacie się, że ten stan już długo nie potrwa. A i park nad Obrą by się odwiedziło. I jakieś zdjęcia też chyba powstaną.
Wyobraźcie sobie, że dwa lata temu widziałam kwitnącą śnieżycę na początku czerwca w Skalnym Mieście w Czechach, tj. w czeskiej części Gór Stołowych. W tamtejszym tzw. Sybirze jeszcze leżał w najlepsze śnieg, a nieopodal kwitła śnieżyca.

Bardzo lubię zwiedzać arboretum w Kórniku. Mam nadzieję, że uda mi się tam wybrać w najbliższym czasie :-)

Witam,
Podwątek śnieżycowy zmobilizował i mnie :-)
No to jeszcze śnieżyce, ale tym razem już z tego roku.
Fotogeniczne rośliny, ale mam nadzieję, że jeszcze troche wilgoci i lepszego światła doda im jeszcze uroku.

Śnieżyce jak zwykle piękne. Szkoda, że nie było ich dwa tygodnie wstecz, gdy wędrowałam wokół pałacu :-)

Te śnieżyce to już z tego roku? Ania co prawda wspominała coś o tym, że już bieleją, ale nie ma to jak dowód biało na zielonym. Czyli do tych parków i rezerwatów to trzeba się już piorunem udawać!?!
A jak chodzi o stokrotki, to też mam takie po drodze do pracy, dla których zima w tym roku wcale nie zaistniała.
Mirko, oglądałaś w Kórniku kwitnące rododendrony i azalie w tej części zwykle zamkniętej do zwiedzania? Jak kwitną, to można wówczas zwiedzać tę część arboretum.

(wiadomość edytowana przez topazzz 08.marca.2007)

Nie wiem, która część arboretum jest zamknięta, ale azalie i rododenndrony oczywiście widziałam. Przecież rosną zaraz przy zamku. Do Kórnika staram się zwykle jeździć właśnie w okresie ich kwitnienia :-)

Mirko, przy zamku to jest ta część parku, która jest zawsze otwarta do zwiedzania i tam są magnolie, rododendrony i azalie. Natomiast jest też taka część ''za bramą'', po drugiej stronie ulicy biegnącej wzdłuż parku, ale nie od strony jeziora, tylko dokładnie po przeciwnej stronie. Jakieś 5 lat temu ogłoszono w telewizji lokalnej, że będzie otwarta kolekcja PAN-owska w okresie kwitnienia tych roślin, zjechało się mnóstwo ludzi, ja również tam pojechałam i stwierdziłam, że kolekcja jest naprawdę śliczna i imponująca pod względem doboru odmian i kompozycji. Zdjęcia - niestety celuloid (może zeskanuję jakieś). W tym roku chcę śledzić informacje w TV lub w internecie, bo może znów będzie taka okazja.

Śnieżyce z tego roku. Już łany kwitną. Jeszcze chyba nie szczyt, ale już do niego niedaleko.

Krzysztofie, dziękuję, bo o mały włos, a spóźniłabym się do śnieżyc planując odwiedziny dopiero w kwietniu.
Czy mogę zapytać, Twoje zdjęcia wykonujesz ze statywu?

Aniu, Szafran niestety jest z serii kryminałów, jak się czyta to ma się ochotę zabić autora :)
Mnie się trochę udało nim pooznaczać, aż dziw bierze, ale po oznaczeniu siadałam do gogla i sprawdzałam czy nie wyszedł mi jakiś kretynizm. Obecnie oznaczam:

1. Nyholm E. Illustrated Flora of Nordic Mosses. Fasc. 1-4. (została w pracy i nie pamiętam roku wydania)

a moje dwa nowe nabytki to:

2. Smith A. J. E. 2004 (II edycja) The Moss Flora of Britain and Ireland. Cambridge University Press
3. Frey W., Frahm j. P. Fischer E., Lobin W. 2006. The Liverworts, Mosses and Ferns of Europe. Gustaw Fischer Verlag
Ten ostatni wyszedł pierwszy raz po angielsku, wcześniejsza wersja jest niemieckojęzyczna.
Smith jest godny polecenia, ma bardzo czytelny klucz do rodzajów, natomiast Nyholm ma fajne szkice każdego z gatunków, co ułatwia pracę.
Niestety te książki są drogie, mnie udało się naciągnąć szefa na zakup do biblioteki :)

Jest jeszcze dobry, rosyjski klucz, ale niestety nie pamiętam autora :(, raz widziałam u prof. Ochyry, też dość fajny

Basiu, te akurat robiłem jedynie z podpórki. Na pewno lepiej było użyć statywu, bo użyłem maksymalnej ogniskowej, a czas naświetlania wahał się między 1/40 i 1/50. Pewnie byłoby jeszcze ostrzej.

W tym miejscu trudno jest z tymi śniezycami pograć światłem. Dlatego czasem przydaje się ... latarka :-)

Joasiu, dzięki za namiary. Może uda mi się coś zdobyć.

Krzysztofie, Twoja śnieżyca w świetle latarki wygląda niczym w promieniach zachodzącego słońca.

Pytałam Ciebie, czy wykonujesz zdjęcia ze statywu (albo z innej podpórki), bo to ja miewam problemy z ostrością.

Czasem jest to nieostry właśnie ten obiekt, który stanowi temat zdjęcia, np. fotografowany kwiatek i to nie zależy od drżenia rąk, tu podejrzewam problem z głębią ostrości.

A czasem po prostu trzęsą mi się ręce i wtedy rozwiązaniem byłby statyw. Twoje zdjęcia mają właściwą ostrość tam, gdzie to potrzebne.

Ja muszę jeszcze trochę poćwiczyć fotografowanie moim aparatem, a raczej jeszcze wiele się nauczyć.

A kto nie miewa problemów z ostrością... Myślę, że ważną przyczyną jest też nie takie działanie auto-focusa, jak by się oczekiwało. Mój aparat radzi sobie dość dobrze nawet w dość trudnych warunkach, ale jednak niekiedy nie ma rady. Trzeba AF wyłaczyć i użyć ręcznego wyostrzania. No, ale zgadzam się - statyw to podstawa :-) A moim zdjęciom jednak też ciut-ciut ostrości zabrakło. Mam nadzieję na dobre światło w tym tygodniu, to warto by trochę z aparatem wśród śnieżyc się pokręcić.

Dzięki, więc to nie tylko mój problem?
Właśnie wróciłam z ogrodu ze zdjęciami, przygotuję je i dorzucę tu przykładowe ujęcie.
Myślę, że tak trochę intuicyjnie, ale jednak wyczułam, co zrobić aby fotografowany obiekt był dobrze wyostrzony. Zastosowałam super makro i kilkukrotny AF do skutku, czyli do chwili, gdy na wyświetlaczu zaobserwowałam, że zdjęcie mi się wyostrzyło. Ale również zastosowałam opcję AF OFF i ręczne ustawianie ostrości, gdy AF nie dawał rezultatu.

Basiu, to problem 99,99% fotografujących. Mamy kącik pogaduch o zdjęciach. Co prawda zaczęło się od grzybów (bo często małe są.....), ale o problemach z fotografowaniem roślin jak najbardziej też tam mozna gadać.
https://www.bio-forum.pl/messages/33/5203.html
A może stworzyć i tu, na "roślinach" kącik fotografa i dzielić się kłopotami z utrwalaniem zielsk???

Aniu,
Ja bardzo chętnie piszę się na pogaduchy o robieniu zdjęć. Zajrzę na ten link, który podajesz, ale w roślinach taki kącik, to byłaby bardzo dobra rzecz.
Moje dzisiejsze próby wyglądają tak: wrzucę jeden przykład, a resztę dorzucę już w nowym wątku.

Aniu, zajrzałam na ten link do tzw. pogaduch fotograficznych i stwierdzam, że muszę się mocno w to wczytać, bo tam tyle tematów i tyle różnych doświadczeń, że mogę tam wiele skorzystać.
Kilka porad już otrzymałam w moim wątku, a teraz aby nie wyważać otwartych drzwi wchodzę w ten link i będę czytać, czytać, czytać ...
Dzięki, bo sama wcześniej nie znalazłam tego kącika! Czego się nauczę, to pokażę.

Z początkiem marca śnieżyce witały nadchodzącą wiosnę, a wczoraj, w dniu 1 kwietnia, oglądałam schyłek kwitnienia śnieżycy w jej leśnym mateczniku - w Śnieżycowym Jarze. Większość kwiatków już przekwitła, udało mi się dojrzeć jeden z niewielu prawie przy samej ścieżce:


A sam jar wygląda tak:

Dorzucę swoje śnieżyce środkowopomorskie.

To mamy teraz tegoroczne śnieżyce z niżu - a nie pokazały się nam te z gór, choć według informacji na tablicy w rezerwacie, to:

Z przeglądu wszystkich zdjęć ''grupowych'' śnieżycy w tym wątku bardzo jasno widoczne uzasadnienie nazwy tej rośliny - łan śnieżycy to niczym taki istny opad śnieżycy.
Trochę szkoda, że tak pyszny widok w naturze dopiero za rok ujrzę w całej krasie, ale moja własna śnieżyca wiosenna, zasadzona w ogródku 2 lata temu jesienią, w tym roku ukazuje swoje kwiatki obficie, a co najważniejsze WŁAŚNIE KWITNIE!!! Zdjęcia to już jutro - ALE proszę szukać ich w dziale OSP, gdyż, zgodnie z opinią Ani Kujawy (Aniu, dziękuję!) jest to odmiana ogrodowa śnieżycy wiosennej.

(wiadomość edytowana przez topazzz 15.kwietnia.2007)

Złoć żólta... jeszcze nigdy nei udało mi sie jej znaleźć. Moze jakies wskazówki?