Teraz znajdujemy się na ulicy Grodzisko i ruszamy zdecydowanie na południe. To trasa oznaczona na mapie firmy Compass kolorem niebieskim. W trasie przyrodniczej ścieżki dydaktycznej ignoruję przystanek numer 2. To na on czas wciąż uprawiane pola uprawne.



Przystanek trzeci to zarastający kamieniołom. W 1996 roku był tutaj punkt widokowy. Teraz widać, że nic nie widać. Oczywiście widać było liczne śmieci, ale to akurat nie było dydaktyczne, chociaż bardzo pouczające.



Z krzewów w tej okolicy zauważamy derenia świdwę - Cornus sanguinea.



Kiedy zerkamy na południe widzimy wyłaniającą się kopułę Grodziska Wielkiego.



Widok na zachód zasłania ściana drzew. Czerwone liście to dereń świdwa - Cornus sanguinea. Białe paski to brzoza brodawkowata - Betula pendula. Ciemna zieleń to sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.



Idąc dalej po przedarciu się przez ekoton natrafiamy na las z dominacją grabu pospolitego - Carpinus betulus. Widać także sporo okazałych buków pospolitych - Fagus sylvatica. To grąd jakiś tam.





Tutaj grab pospolity - Carpinus betulus jest bardzo malowniczy.







Stok jest bardzo stromy. Główna droga biegnie krawędzią po prawej stronie. My teraz patrzymy ku północy.



Ponownie jesteśmy na głównej drodze i zerkamy na południe. W tle bardzo wyraźnie widać kopułę Grodziska Wielkiego.



Aby wejść do lasu odbiliśmy w prawo. Teraz zauważamy dominację buka pospolitego - Fagus sylvatica.



W lesie przy krawędzi wzniesienia widzimy zarysowujące się niskie obwałowanie.







W miejscu rozkopanym widać liczne drobne kamienie.



I tak docieramy do czwartego przystanku na przyrodniczej ścieżce dydaktycznej.





Poniżej krawędzi wzniesienia mamy wychodnie wapieni.



Szczyt wzniesienia jest płaski.



Za to południowy i wschodni stok są bardzo strome.



Po dotarciu od szczytowej ostrogi zauważam buka pospolitego - Fagus sylvatica z dziwnymi kępkami gałęzi, przypominających czarcie miotły.