Bardzo szybko poszedłem wzdłuż ulicy Kamiennej omijając tereny kościelne. Tym sposobem znalazłem się na wysokości dogodnego zejścia na obszar położony na północ od niej. W tej okolicy znajduje się niezbyt wyniosły jesion wyniosły - Fraxinus excelsior. Z prawej strony wyłania się chochoł utworzony przez powojnika pnącego - Clematis vitalba.



Droga w dół prowadzi pomiędzy kilkoma takimi chochołami.



Po drodze mijamy płat mozgi trzcinowatej - Phalaris arundinacea. To te bardzo jasne, suche trawy. Oczywiście oznaczenie potwierdziłem latem, podczas kolejnych pobytów w tej okolicy.



Pomiędzy chochołami znajduje się suche drzewo. Zielenieją także żeńskie kotki wierzby iwy - Salix caprea.



W oddali już zielenieje brzoza brodawkowata - Betula pendula.



Pędy powojnika niezbyt udatnie maskują instalację w typie "Żegnaj telewizorku".



Zanim ruszę zdecydowanie w dół obejrzymy, blisko, coraz bliżej zawiązane owoce wiązu szypułkowego - Ulmus laevis rosnącego na poboczu ulicy Kamiennej.







Kwitną również grusze. Nie jest to ani Pyrus pyraster, czyli grusza dzika ani Pyrus communis, czyli grusza domowa. Po prostu jakiś kundel, który mógł tutaj wyróść z wyrzuconego ogryzka. Duże drzewo na pierwszym planie to orzech włoski - Juglans regia.







Nasypem na którym się znajduję miała kiedyś biec droga. Ta inwestycja nie doszła do skutku. Na razie jest to rampa, ułatwiająca różnym ludziom, za wyjątkiem okolicznej ludności (zasada domniemania niewinności deponowanie osadów najwyższego piętra antropocenu.



Zerkam teraz na wschód, gdzie zza zarośli wyłaniają się wieże rozbudowanego prezbiterium kościoła p.w. św. Joachima.





Osadów antropocenu jest tutaj sporo.



Zanim wyjdę na otwartą przestrzeń zwracam uwagę na rozwinięte liście klonu jesionolistnego.



Za otwartą przestrzenią znajduje się brzezina a za brzeziną zabudowa miasta. Dymy na horyzoncie to Huta Katowice, a właściwie koksownia "Przyjaźń". Pagórek nad brzeziną to Góra św. Doroty, bo taka jak mi się wydaje jest oficjalna nazwa tego wzniesienia.





W tym momencie stałem pod przekwitającą topolą osiką - Populus tremula.





Teraz zmierzam w kierunku zarośli skrywających Potok Zagórski.



Tamże właśnie rozkwitła czereśnia - Cerasus avium.





Zarośla tworzyły trudny do przebycia gąszcz tu i ówdzie ozdobiony białymi kwiatami. Ustalanie jakie to gatunki jest w tym momencie bezcelowe.





Na razie w miarę szybko przeszedłem na drugą stronę. Po drodze zauważam podagrycznika pospolitego - Aegopodium podagraria z delikatną domieszką przytulii czepnej - Galium aparine.



Po drugiej stronie zarośli znajduje się płat pokrzywy - Urtica dioica.



Na jej suchych pędach występuje Calloria neglecta. To jedyne stanowisko tego gatunku na całym obszarze objętym tymi badaniami.