2015.01.18 22:36
W czwartej, a zarazem ostatniej części tego serialu pokręcimy się po poboczu Alei Zagłębia Dąbrowskiego a następnie udamy się do kamieniołomu leżącego po południowej stronie ulicy Kamiennej. Tereny przyległe do drogi są bardzo podmokłe, o czym świadczy obecność okazałej trzciny pospolitej - Phragmites australis.
Tak jest jeszcze na północ od Potoku zagórskiego.
Lokalnie pojawia się trzcinnik piaskowy - Calamagrostis epigeios.
Są też jakieś cierniste krzewy.
Wkraczamy na ten teren, starając się nie umoczyć. Chodziło o to, aby sprawdzić, czy są tam jakieś płazy. Nie było ich.
Zarośla na horyzoncie to nasz właściwy teren.
Wychodzimy na pobocze drogi. Ostatni raz zerkamy na północ. Widać, jak odpływa stąd rdzawa woda. To kolejny dowód na to, że karbon jest gdzieś blisko powierzchni.
Ruszamy teraz na południe. Początkowo jest to trawers kompleksu łąkowego oraz granicznej brzeziny.
Tutaj też znajdujemy taką perełkę.
W tej części jest jeszcze niewielki kopczyk.
Teren kończy się obszarem zabudowanym.
Jeszcze raz zerkamy na północ w kierunku brzeziny. Na pierwszym planie mamy skołtuniony roślinny drut kolczasty pod postacią jeżyny popielicy - Rubus caesius.
Przy granicy ogrody rośnie okazała brzoza brodawkowata - Betula penula.
Powoli zbliżamy się do węzła drogowego. Wyznacza on południową granicę terenu naszych badań.
Teraz minęliśmy trawers ulicy Kamienna i wędrujemy skrajem byłego kamieniołomu. Jak widać sporo tutaj osadów najwyższego piętra antropocenu, względnie, jak kto woli artefaktów cechujących kulturę zagórską.
Poza tym w kamieniołomie rośnie glistnik jaskółcze ziele - Chelidonium majus.
Przeważa zwarty drzewostan. Tutaj jest to płat z dominacją brzozy brodawkowatej - Betula pendula.
Pośród krzewów pojawił się ligustr pospolity - Ligustrum vulgare.
Teren przecina kilka ścieżek.
Dno kamieniołomu jest urozmaicone.
Tam, gdzie latem korony drzew będą zwarte teraz w runie widać pustki i opadłe liście.
Zauważyliśmy także nieliczne pędy bluszczu pospolitego - Hedera helix.
I kolejne, na razie niezbyt ciekawe widoki drzewostanu w kamieniołomie.
Pojawiają się także kolejne skupiska osadów najwyższego piętra antropocenu.
Jest tam także spora hałda zabudowana ze skał nadkładu oraz tak zwanych odpadów produkcyjnych.
Jednakże to te dzieła rąk ludzkich tutaj dominują.
Tak jest jeszcze na północ od Potoku zagórskiego.
Lokalnie pojawia się trzcinnik piaskowy - Calamagrostis epigeios.
Są też jakieś cierniste krzewy.
Wkraczamy na ten teren, starając się nie umoczyć. Chodziło o to, aby sprawdzić, czy są tam jakieś płazy. Nie było ich.
Zarośla na horyzoncie to nasz właściwy teren.
Wychodzimy na pobocze drogi. Ostatni raz zerkamy na północ. Widać, jak odpływa stąd rdzawa woda. To kolejny dowód na to, że karbon jest gdzieś blisko powierzchni.
Ruszamy teraz na południe. Początkowo jest to trawers kompleksu łąkowego oraz granicznej brzeziny.
Tutaj też znajdujemy taką perełkę.
W tej części jest jeszcze niewielki kopczyk.
Teren kończy się obszarem zabudowanym.
Jeszcze raz zerkamy na północ w kierunku brzeziny. Na pierwszym planie mamy skołtuniony roślinny drut kolczasty pod postacią jeżyny popielicy - Rubus caesius.
Przy granicy ogrody rośnie okazała brzoza brodawkowata - Betula penula.
Powoli zbliżamy się do węzła drogowego. Wyznacza on południową granicę terenu naszych badań.
Teraz minęliśmy trawers ulicy Kamienna i wędrujemy skrajem byłego kamieniołomu. Jak widać sporo tutaj osadów najwyższego piętra antropocenu, względnie, jak kto woli artefaktów cechujących kulturę zagórską.
Poza tym w kamieniołomie rośnie glistnik jaskółcze ziele - Chelidonium majus.
Przeważa zwarty drzewostan. Tutaj jest to płat z dominacją brzozy brodawkowatej - Betula pendula.
Pośród krzewów pojawił się ligustr pospolity - Ligustrum vulgare.
Teren przecina kilka ścieżek.
Dno kamieniołomu jest urozmaicone.
Tam, gdzie latem korony drzew będą zwarte teraz w runie widać pustki i opadłe liście.
Zauważyliśmy także nieliczne pędy bluszczu pospolitego - Hedera helix.
I kolejne, na razie niezbyt ciekawe widoki drzewostanu w kamieniołomie.
Pojawiają się także kolejne skupiska osadów najwyższego piętra antropocenu.
Jest tam także spora hałda zabudowana ze skał nadkładu oraz tak zwanych odpadów produkcyjnych.
Jednakże to te dzieła rąk ludzkich tutaj dominują.