Dopiero co, bo tutaj - https://www.bio-forum.pl/messages/3280/732647.html - opisałem styczniową włóczęgę brzegiem Wisły w Piekarach. Przy okazji uświadomiłem sobie, że wbrew temu co przypuszczałem dawno mnie tam nie było. Okazało się, że poprzedni raz to był tytułowy dzień. Wtedy był to rodzinny wypad z braćmi i córką. Tym razem zajechaliśmy prawie nad Wisłę i od razu zerknęliśmy na opactwo w Tyńcu.
Potem odwróciliśmy się i spojrzeliśmy na pierwszą skałkę, tę z biohermą i kawerną.
Następnie podeszliśmy pod tę, którą zapamiętałem jako Okrąglik. Teraz przyjmuję, że jest to Galoska.
Oto zbliżenie skrasowiałej powierzchni wapienia.
Od strony południowej w Galosce znajduje się kilka szczelin.
Można tam się wcisnąć i zobaczyć starorzecze Wisły poprzez kolumienkę.
Także spojrzenie wprost przez otwór jest intrygujące.
Po przejściu za Galoskę zerkamy ponownie na opactwo w Tyńcu. Woda na pierwszym planie to oczywiście starorzecze. Poza tym widać, że zakwitły już amerykańskie nawłocie - Solidago canadensis.
Zwracałem też uwagę na rośliny. Oto uchwycony centralnie kwiat poziewnika pstrego - Galeopsis speciosa.
Teraz zerkamy na części kamieniołomu za Galoską.
O tym, że gdzieś tam z lewej strony jest jaskinia, którą pokazałem w cytowanym wątku nie wiedziałem. Dlatego wracamy i po raz kolejny spoglądamy na Tyniec. Na horyzoncie widać Bielany.
Kończąc wizytę w tym miejscu zbliżyliśmy się do tej ściany, gdzie obserwuje się nachodzące z lewej strony wapienie płytowe przykrywające biohermę sinicowo-gąbkową.
Oto zbliżenie samej biohermy, czyli po prostu rafy.
W drodze powrotnej do Chrzanowa wpadliśmy jeszcze do rezerwatu Lipowiec. Oto widok buczyny.
Następnie na dziedzińcu zamku uchwyciłem gałąź bożodrzewu gruczołowatego, zwanego też ajlantem - Ailanthus altissima.
Oto pnie tego gatunku. W 1994 roku część z nich została wycięta. Wówczas ustaliłem ich wiek na około 50 lat.
A to już wnętrze zamku. Jak widać przyroda nie próżnuje.
Nie wszędzie było tak źle.
Wśród zdobywców zamkowych murów był żmijowiec zwyczajny - Echium vulgare.
A potem mnie wyczerpały się baterie aparatu a bratu zapełniła karta pamięci, więc więcej zdjęć z tego dnia nie ma.
Potem odwróciliśmy się i spojrzeliśmy na pierwszą skałkę, tę z biohermą i kawerną.
Następnie podeszliśmy pod tę, którą zapamiętałem jako Okrąglik. Teraz przyjmuję, że jest to Galoska.
Oto zbliżenie skrasowiałej powierzchni wapienia.
Od strony południowej w Galosce znajduje się kilka szczelin.
Można tam się wcisnąć i zobaczyć starorzecze Wisły poprzez kolumienkę.
Także spojrzenie wprost przez otwór jest intrygujące.
Po przejściu za Galoskę zerkamy ponownie na opactwo w Tyńcu. Woda na pierwszym planie to oczywiście starorzecze. Poza tym widać, że zakwitły już amerykańskie nawłocie - Solidago canadensis.
Zwracałem też uwagę na rośliny. Oto uchwycony centralnie kwiat poziewnika pstrego - Galeopsis speciosa.
Teraz zerkamy na części kamieniołomu za Galoską.
O tym, że gdzieś tam z lewej strony jest jaskinia, którą pokazałem w cytowanym wątku nie wiedziałem. Dlatego wracamy i po raz kolejny spoglądamy na Tyniec. Na horyzoncie widać Bielany.
Kończąc wizytę w tym miejscu zbliżyliśmy się do tej ściany, gdzie obserwuje się nachodzące z lewej strony wapienie płytowe przykrywające biohermę sinicowo-gąbkową.
Oto zbliżenie samej biohermy, czyli po prostu rafy.
W drodze powrotnej do Chrzanowa wpadliśmy jeszcze do rezerwatu Lipowiec. Oto widok buczyny.
Następnie na dziedzińcu zamku uchwyciłem gałąź bożodrzewu gruczołowatego, zwanego też ajlantem - Ailanthus altissima.
Oto pnie tego gatunku. W 1994 roku część z nich została wycięta. Wówczas ustaliłem ich wiek na około 50 lat.
A to już wnętrze zamku. Jak widać przyroda nie próżnuje.
Nie wszędzie było tak źle.
Wśród zdobywców zamkowych murów był żmijowiec zwyczajny - Echium vulgare.
A potem mnie wyczerpały się baterie aparatu a bratu zapełniła karta pamięci, więc więcej zdjęć z tego dnia nie ma.