Po wyjściu na wał nad Przemszą i zerknięciu na ciek, a raczej ściek postanowiliśmy, że pokręcimy się jeszcze po otwartej przestrzeni wracając nieco inaczej w kierunku lasu. Tym razem jest to odcinek oznaczony kolorem ciemnoniebieskim.



Zdjęcie jest ciemne, ale można dostrzec pewien półwysep na horyzoncie, który wodził nas na pokuszenie, tym bardziej, że można było tak dostrzec liczne osady najwyższego piętra antropocenu.





Na początku pojedyncze krzaki pośród traw. Oto wierzba purpurowa - Salix purpurea.





Był też kosaciec żółty - Iris pseudoacorus.



Potem odnotowaliśmy ostrożnia błotnego - Cirsium palustre.





Miejsce z osadami najwyższego piętra antropocenu ginie w pomroczności jasnej.



Na razie odbijamy w lewo, czyli ku północy. Teraz dominuje trzcinnik piaskowy - Calamagrostis epigeios.



Następnie omijamy fioletowego mieczyka dachówkowatego - Gladiolus imbricatus i celujemy w żółtą plamę, która okazała się być rutewką wąskolistną - Thalictrum lucidum.







W jej pobliżu zauważyłem nie rozwinięte koszyczki chabra łąkowego - Centaurea jacea.



Jak widać, niestety dość słabo, rutewka wąskolistna - Thalictrum lucidum jest tutaj dość liczna.



W tej okolicy niejaką osobliwością był prawie albinotyczny mieczyk dachówkowaty - Gladiolus imbricatus.







Nieco bardziej z boku przycupnęła goryczka wąskolistna - Gentiana pneumonanthe.





Dość częstym gatunkiem na obszarze objętym tymi badaniami okazała się marzanka lepczyca - Asperula rivalis.







Po pewnym czasie natrafiliśmy na większe skupisko goryczki wąskolistnej - Gentiana pneumonanthe.



Następnie zwróciłem uwagę na wierzbę szarą - Salix cinerera.



Zaczynamy powoli skręcać w kierunku miejsca z osadami najwyższego piętra antropocenum. Po drodze mijam dwie okazale sosny zwyczajne - Pinus sylvestris.



Pomiędzy trawami zaplątał się kozibród łąkowy - Tragopogon pratensis.



Była też jeżyna fałdowana - Rubus plicatus.



A to już koniczyna polna - Trifolium arvense.



Kolejny gatunek owocujący i kwitnący to moim zdaniem prosienicznik szorstki - Hypochoeris radicata.







W drodze do pożądanego miejsca przechodzimy ponownie pośród trzcinnika piaskowego - Calamagrostis epigeios z pewnymi dodatkami.



Te dodatki to między innymi koniczyna drobnogłówkowa - Trifolium dubium.



Był też pięciornik rozłogowy - Potentilla reptans z dodatkami. Jednym z nich jest rdest plamisty - Polygonum persicaria.



Już na skraju półwyspu z osadów najwyższego piętra antropocenu wystąpiła rzepicha leśna - Rorippa sylvestris.



A na półwyspie dominantą były dziewanny wielkokwiatowe - Verbascum densiflorum.







Ostatni ładny kwiatek to mak wątpliwy - Papaver dubium.