W kolejnym odcinku poruszamy się w osi ścieżki rowerowej rozdzielającej dwa ostatnie fragmenty lasu, które pozostały mi do zbadania. Ze względu na pośpiech skupiłem się na poboczach dróg, bo w przypadku, gdyby doszło do ustanowienia tutaj strefy przemysłowej, występujące wzdłuż traktów rośliny chronione stanowiłyby najważniejszą przeszkodę dla realizacji tego pomysłu. Za każdym razem będę patrzył na prawą stronę drogi. Ten odcinek jest oznaczony kolorem ciemnoniebieskim.



Na początku zerkamy na lewo, gdzie na skraju lasu rośnie sobie między innymi buk pospolity - Fagus sylvatica.





W sumie drzewostan niewiele różni się od tych, które oglądaliśmy do tej pory.



Teraz zdecydowanie ruszam przed siebie. Na początku mamy zalesianą porębę.



Liczne białe kropki na powierzchni kolejnego zdjęcia to tylko len przeczyszczający - Linum catharticum.



Jak widać młode drzewka zostały tutaj posadzone kilka lat temu.



Pomiędzy nimi zobaczymy ciekawe mchy. Niestety nie mam pojęcia co to za gatunek.



Ten fragment poręby został zalesiony nieco wcześniej.



A na poboczu drogi znajdujemy od czasu do czasu barwne akcenty, tak jak ten łubin trwały - Lupinus polyphyllus.



Kolej na fragment jeszcze nie wyrąbany. Na niektórych drzewach odnajdujemy znaki ścieżki rowerowej.





Kolejny barwny akcent to driakiew żółta - Scabiosa ochroleuca.



Jest też dziurawiec zwyczajny - Hypericum perforatum.



Mamy również klinopodium pospolite - Clinopodium vulgare.



Póki co brak jakichkolwiek storczyków. Mamy za to przytulię - Galium album.



Jest też kozłek lekarski - Valeriana officinalis.



I tak zbliżyliśmy się prawie do końca tego odcinka.





Niedaleko skrzyżowania dróg pojawił się okazały buk pospolity - Fagus sylvatica.



Teraz zerkam w kierunku wschodnim. Ta droga to południowa granica badanego obszaru.



W tym momencie zawracam ku północy. Na skraju ostatniego płatu lasu zauważam większe skupisko siewek klonu zwyczajnego - Acer platanoides.



Jest też topola osika - Populus tremula porażona przez rdzę z gatunku Melampsora populnea.





A las w dalszym ciągu jest borem jakimś tam z przewagą elementów boru świeżego.



Pewnym dysonansem jest ta targana wiatrem perłówka zwisła - Melica nutans.



I wreszcie mamy je. Oto pierwsze podczas przejścia tego odcinka kruszczyki - Epipactis. Także tym razem nie silę się na oznaczanie poszczególnych osobników.









Te białe kropki to tylko rzeżusznik piaksowy - Cardaminopsis arenosa.



Tutaj można dopatrzyć się trawy, śmiałka pogiętego - Deschampsia flexuosa.



Był też biedrzeniec mniejszy - Pimpinella saxifraga.



Ten fragment lasu przecinają liczne równoległe linie. Oto jedna z nich.



Jesteśmy już poza połową tego odcinka trasy. Tutaj także natrafiłem na skupisko kruszczyków - Epipactis.



Po przejściu większej części tego odcinka natrafiamy na otwartą przestrzeń nie zalesionej poręby. Ozdabia ją ostrożeń lancetowaty - Cirsium vulgare.







Nieco dalej pojawia się przytulia biała - Galium album. Muszę w tym miejscu zaznaczyć, że kiedyś była to przytulia pospolita - Galium mollugo i niektórzy znani mi botanicy wciąż tak traktują ten takson.



Otwartą przestrzeń poręby porastają przede wszystkim śmiałek pogięty - Deschampsia flexuosa, mietlica - Agrostis oraz trzcinnik piaskowy - Calamagrostis epigeios.



Sporadycznie trafiają się tutaj kruszczyki - Epipactis. Ten tutaj opiera się o siewkę dębu czerwonego - Quercus rubra.



Ten odcinek kończę na kilkanaście metrów przed główną drogą, bo tak było mi łatwiej podzielić zgromadzony materiał zdjęciowy.