W kolejnym odcinku poruszam się w osi trasy oznaczonej kolorem fioletowym. Na początku idąc asfaltową drogą usiłowałem odnaleźć północną granicę wyznaczonego obszaru badań. Według mapy powinna tam być droga.



Tedy ruszam na północ.



Zerkam na drzewa. Na niektórych znajduję swoiste stygmaty śmierci.



Na skraju lasu zauważam czeremchę amerykańską - Padus serotina.



Są też liczne mchy.



Wypatrzyłem dziwnego rozchodnika - Sedum, zapewne wyrzutka z ogrodu.



Ekoton jest stosunkowo gęsty. Dominują w nim dwa gatunki inwazyjne. Są to czeremcha amerykańska - Padus serotina oraz dąb czerwony - Quercus rubra.



Z gatunków rodzimych zauważyłem szakłak pospolity - Rhamnus cathartica.



Była też porzeczka agrest - Ribes uva-crispa



Tu i ówdzie rozrastały się krajowe dęby szypułkowe - Quercus robur.



Bliżej gruntu rządziła jeżyna popielica - Rubus caesius.



A to już nostrzyk żółty - Melilotus officinalis widziany z góry.



Część dębów szypułkowych - Quercus robur poraża mączniak - Microsphaera alphitoides.



Kolejny ładny kwiatek to macierzanka zwyczajna - Thymus pulegioides.



Co miałem na myśli w tym wypadku nie pamiętam. Być może jest tutaj koniczyna różnoogonkowa - Trifolium campestre.



Tutaj także z trudem można się domyślić, że oglądamy owocujące pędy rukiewnika wschodniego - Bunias orientalis.



I tak trafiłem na przesiekę pod linią przesyłową, która powinna być tożsama z północną granicą badanego obszaru, ale po dłuższym konfrontowaniu map z rzeczywistością doszedłem do wniosku, że nie pokrywają się one w 100%.



Jednakże tylko tym traktem mogłem pójść na zachód nie ryzykując zabłądzenia. Po drodze mijam czeremchę amerykańską - Padus serotina porażoną przez mączniaka - Podosphaera tridactyla.



Był tutaj także na on czas chroniony mech, fałdownik nastroszony - Rhytidiadelphus squarrosus. Teraz podlega ochronie częściowej.







Natrafiłem także na płat rzeżusznika Hallera - Cardaminopsis halleri.



Ten gatunek to przytulinka wiosenna - Cruciata glabra.



Jest także okazała paproć, nerecznica szerokolistna - Dryopteris dilatata.







Wreszcie kolejny mech, płożymerzyk pokrewny - Plagiomnium affine.



I tak jak przypuszczałem, trakt, którym się poruszałem skończył się ścianą lasu.





Tutaj wśród krzewów znalazłem jarząb szwedzki - Sorbus intermedia.



Tras skręcam na południe korzystając z wyraźnej ścieżki, biegnącej wzdłuż wysokiej wydmy.



Tutaj wśród krzewów pojawia się nader licznie na on czas częściowo chroniona kruszyna pospolita - Frangula alnus.



Jednakże największą sensacją było znalezienie tego mchu. Oto piórosz pierzasty - Ptilium crista-castrensis. On także jest gatunkiem częściowo chronionym w świetle nowej ustawy. To było moje pierwsze osobiste spotkanie z tym gatunkiem na terenie powiatu chrzanowskiego.







I to wszystko w takim typowym lesie gospodarczym.



To jest coś na podobieństwo boru mieszanego, o czym świadczy obfitość borówki czarnej - Vaccinium myrtillus z domieszką kruszyny pospolitej - Frangula alnus.



Las jak się okazuje nie jest dziewiczy. Po dodarciu do krawędzi najwyższego wzniesienia wydmy natrafiłem na nader interesujące osady najwyższego piętra antropocenu. Na szczęście w nieszczęściu można je datować na okres sprzed 1 lipca 2013 roku.





Dalej droga jest bardzo szeroka.



W dalszym ciągu biegnie ona skrajem wydmy.



Na jej końcu znajdujemy kolejną partię osadów najwyższego piętra antropocenu, również datowaną na okres sprzed 1 lipca 2013 roku.





I tym nieprzyjemnym akcentem kończę ten odcinek.