I tak po dotarciu do północno-zachodniego krańca podnóża Czubatki mogliśmy się udać w kierunku upustynnionego fragmentu Pustyni Błędowskiej. Na razie wędrujemy zachodnim skrajem podnóża wzniesienia przez sosnowy las. Wyraźnie widać, że nie powstał on sam z siebie, więc nie będziemy go klasyfikować fitosocjologicznie.



W jego runie pojawia się dzwonek okrągłolistny - Campanula rotundifolia oraz siewki dębu czerwonego - Quercus rubra.



Część lasu porastającego okoliczne wydmy jest wyraźnie starsza i bardziej zróżnicowana florystycznie. Tutaj dominuje brzoza brodawkowata - Betula pendula.



Osobliwością są łany konwalii majowej - Convallaria majalis.



Za chwilę skręcimy na zachód.



Tutaj pomiędzy drzewami pojawia się wierzba kaspijska - Salix acutifolia, zabójca pustyni. w filmie pozwoliłem sobie na uwagę, że sprowadzenie tego gatunku w tę okolicę było takim samym dobrodziejstwem jak sprowadzenie rycerzy Zakonu Szpitala Najświętszej Maryi Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie na Ziemię Chełmińską.



Jednakże pomiędzy drzewami najciekawsze są chrobotki okółkowe - Cladonia cervicornis ssp. verticillata. Powyżej nich widać dwie kępki strzeplicy - Koeleria.





Bardzo szybko wyszliśmy na upustynniony fragment pustyni. Tak wygląda stosunkowo niewielka jej część. Reszta to wciąż gęsty las, taki jaki widać na horyzoncie.









O pełnym powrocie do przeszłości sprzed około stu lat będziemy mogli mówić dopiero wtedy, kiedy piasek zmieni barwę z szarej na żółtawą.



Teraz w kręceniu filmu nastała przymusowa przerwa i dlatego ponownie wycofałem się do lasu z którego wyszedłem. Tutaj ponownie przyjrzałem się wierzbie ostrolistnej - Salix acutifolia.



Jest też szczotlicha siwa - Corynephorus canescens.



Kolejna roślinka runa to macierzanka piaskowa - Thymus serpyllum.



W miejscu, gdzie przystanąłem było sporo wierzby ostrolistnej - Salix acutifolia.



Wszelako teraz dominację zdobywa topola osika - Populus tremula.



Jednakże najciekawszy był chrobotek okółkowy - Cladonia cervicornis ssp. verticillata w towarzystwie mchu płonnika -Polytrichum





W tym przypadku ten układ został podniesiony przez strzępiaka - Inocybe. Te zdjęcia już publikowałem wkrótce po ich wykonaniu. Jak wówczas zaznaczyłem nie miałem śmiałości burzyć tego układu.





Ponieważ chrobotka okółkowego - Cladonia cervicornis ssp. verticillata widuje się nieczęsto pozwoliłem sobie uczynić go bohaterem nieco dłuższej sesji zdjęciowej.









Ponadto z porostów na pniu brzozy brodawkowatej- Betula pendula wyrastała pustułka pęcherzykowata - Hypogymnia physodes.





Ponadto wystąpiła tutaj wierzba piaskowa - Salix repens ssp. arenaria.



Kolejną sesją zdjęciową uwieczniłem kwitnącą macierzankę piaskową - Thymus serpyllum.







Wkraczam ponownie na upustynniony fragment Pustyni Błędowskiej.





Tam, gdzie nie ma wpływu ciężkiego sprzętu wykorzystywanego przy powrocie do przeszłości sprzed około stu lat procesy eoliczne ruszyły.





Siedzę teraz na ławeczce przy przystanku ścieżki dydaktycznej i spoglądam na wschód. Z tamtego lasu wyszliśmy. Poza tym widać bazę ciężkiego sprzętu oraz realizatora filmu i kamerzystę w jednej osobie.



Tam gdzie byliśmy na skraju lasu widać było kępy mchów, zapewne rokietnika pospolitego - Pleurozium schreberi.



Większość sosen zwyczajnych - Pinus sylvestris jest w tych pustynnych lasach nieźle pokręcona.



A poza tym nader liczne są tutaj lejki mrówkolwa wydmowego - Myrmeleon bore.







Ten gatunek w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt został zaliczony do kategorii EN czyli gatunków bardzo wysokiego ryzyka. W Polsce został stwierdzony po 1990 roku na trzech stanowiskach – na Pustyni Błędowskiej oraz dwóch innych w północno-zachodniej części kraju. Tutaj znajduje się jego największa śródlądowa europejska populacja.
Podsumowując film, zdając sobie sprawę z tego, że beneficjenci mają obowiązek utrzymać pustynię przez pięć lat zauważyłem, że jeśli nie znajdą się inne źródła finansowania to po tym czasie czeka nas powrót do przeszłości sprzed kilku lat. Jak by co mrówkolwowi wydmowemu drzewka nie przeszkadzały.