Po wykazaniu licznych błędów w opisach roślin w tytułowym miejscu popełniłem na ten temat kilka artykułów w tygodniku Co Tydzień. Ponieważ nie stwierdziłem jakiejkolwiek reakcji udaliśmy się tam jeszcze z kamera telewizyjną. Cóż błędy merytoryczne w obiektach służących edukacji to jest coś co kręci media, nie tylko lokalne. Przy okazji jeszcze raz przeszliśmy się z północnego-wschodu na południowy-zachód.



Na początku widok ogólny. Ogólne wrażenie jest pozytywne, diabeł tkwi w szczegółach.



Zaraz potem zniżyłem się do poziomu najniższych roślin i sfotografowałem świetlika wyprężonego - Euphrasia stricta.







Nieco później w miejscu bardziej ruderalnym natrafiłem na taki mlecz kolczasty - Sonchus asper.



Potem swoje kroki skierowałem ku młace w centralnej części niecki wyrobiska. Oto rosnąca tutaj wierzba piaskowa - Salix arenaria.



Kiedy trwało, że się tak wyrażę, kamerowanie planów ogólnych zająłem się innymi roślinami zielnymi. Oto mniszek - Taraxacum z sekcji Palustria.



Tuż obok była babka zwyczajna - Plantago maior o bordowych liściach.



Przez młakę ze skrzypem pstrym - Equisetum variegatum rzucono kilka płaskich kamieni. Tym sposobem da się przejść przez to miejsce prawie suchą stopą. Jednocześnie jest to jakaś forma ochrony tego gatunku, ponieważ kanalizuje ruch pieszy.



Na tym terenie zachowano nieliczne drzewa.



Uchowała się tutaj jeszcze wierzba pięciopręcikowa - Salix arenaria.





A skrzyp pstry - Equisetum variegatum ma się bardzo dobrze. Biorąc pod uwagę wszystkie opublikowane stąd zdjęcia będzie to najlepiej udokumentowane stanowisko tego gatunku w Polsce.





Pomiędzy nim zauważyłem centurię - Centaurium. Ponieważ mam tylko to zdjęcie i straciłem pewność siebie poprzestanę na nazwie rodzajowej.



A to kolejna grupa mniszków - Taraxacum sp. sp. Jeden na pewno reprezentuje sekcję Palustria.





Kolejne, nieostre zdjęcie przedstawia wierzbę purpurową - Salix purpurea.



Zanim przejdziemy do meritum sprawy przyglądamy się łanowi trzciny pospolitej - Phragmites australis.



Pomiędzy nią oraz skrzypem rośnie mech. Moim zdaniem to Aulacomium palustre.





Jeszcze jedno ujęcie kopalnego płaza.



W końcu zajęliśmy się błędami w ogrodzie sensorycznym. Tutaj już niewiele fotografowałem. Po co było się powtarzać. Udało mi się między innymi znaleźć biedrzeńca mniejszego - Pimpinella saxifraga poza miejscami oznakowanymi tabliczkami.



W innej grządce, chociaż nie jest to jej główny bohater tkwił sobie mlecz kolczasty.



A ten po części chory tłum jest opisany jako chaber bławatek - Centaurea cyanus. On też tutaj jest jako kilka suchych badyli w tle.





Znak zapytania w tytule oznacza niejakie przekonanie, że po tej burzy medialnej mogę stać się w tym miejscu osobą niepożądaną. Wszak już teraz, prawie od dwu lat władze Jaworzna drą przysłowiowe koty z mediami z którymi współpracuję. Krytyka była oczywiście konstruktywna, ale dość roztrząsania tego tematu.