W kolejnym odcinku wbrew tytułowi wątku na początku będziemy się poruszać po terenie gminy Babice a następnie wędrować drogą graniczną, zerkając to na prawo do Babic to na lewo do Płazy. Tak to przedstawia się na mapie firmy Compass.



Okolica po której się poruszamy jest bardzo dobrze udokumentowana w licznych archiwalnych wątkach. Teren jest porośnięty buczyną w której sukcesywnie najmłodsze pokolenie drzew usiłuje wywalczyć dla siebie przestrzeń życiową.



Są tutaj liczne paprocie, wśród nich bardzo delikatna wietlica samicza - Athyrium filix-femina.



Kierując się na wschód wspinamy się pod górę. Po drodze mijamy najmłodsze pokolenie buka pospolitego - Fagus sylvatica.



Z roślin zielnych dominuje niecierpek drobnokwiatowy - Impatiens parviflora.



Ciekawostką jest to, że bardzo nie lubi się on przytulać do modrzewia europejskiego - Larix decidua. Buka lubi trochę bardziej.





Na tym etapie naszej wycieczki najważniejszym obiektem był tajemniczy szaniec, uważany za stanowisko artyleryjskie z okresu I Wojny Światowej.





To tylko tak dla porządku, bo jest ono znakomicie udokumentowane w innych wątkach. To samo dotyczy dalszej części lasu, gdzie w drzewostanie dominuje buk pospolity - Fagus sylvatica oraz modrzew europejski - Larix decidua.





I tak znaleźliśmy się na głównej drodze. Teraz na lewo Płaza, na prawo Babice.



W Płazie jest płasko.



W Babicach oglądamy pierwszy licząc od Lipowca szyb pozostały po poszukiwaniach w tej okolicy węgla kamiennego.



Po lewej stronie drogi oglądamy liście lepiężnika białego - Petasites albus.



Po prawej pojawia się rzeżusznik Hallera - Cardaminopsis halleri.



Dalej po stronie babickiej mamy gęsty las.



Po stronie płaziańskiej mijamy pierwszą zarastającą polanę na której między innymi oglądamy ostrożeń łąkowy - Cirsium rivulare.



Po przejściu do partii leśnej natrafiamy na czosnaczka pospolitego - Alliaria petiolata.



Tutaj także trafił się rodzimy niecierpek pospolity - Impatiens noli-tangere.



Z krzewów zauważyliśmy kruszynę pospolitą - Frangula alnus.



Do ciekawszych gatunków należy gruszyczka mniejsza - Pirola minor. Aby ją oznaczyć nie zrywając zrobiłem jej dłuższą sesję fotograficzną.









Teraz mijamy drugi z szybów, które pozostały tutaj po poszukiwaniach węgla kamiennego.



Oto pierwsze rozdroże i buda po psie.



W tej okolicy kwitnął glistnik jaskółcze ziele - Chelidonium majus.



W dalszej partii lasu po obu stronach drogi zauważamy kwitnący dziki bez czarny - Sambucus nigra.



Jest też sporo olszy czarnej - Alnus glutinosa.







Droga, wzdłuż której idziemy to szlakostrada.



Jesteśmy już w okolicy, gdzie po stronie płaziańskiej las się kończy.



Tutaj bierze początek jeden z wąwozów. Tutaj także od 2001 roku dokumentuję stanowisko osadów najwyższego piętra antropocenu. Teraz kontemplujemy ciekawy przypadek selektywnej wyrzutki odpadów. Część z nich trafiła tutaj na pewno po pierwszym lipca ubiegłego roku.











A poza tym wciąż znajduje się tutaj kwitnący i owocujący bluszcz pospolity - Hedera helix. Jest to bardzo ciemne zdjęcie, ale trudno w tych warunkach o bardziej świetlane uczucia.