Teraz wkraczamy do lasu. W dalszym ciągu rzeka płynie wzdłuż podnóża wału na którym znajduje się ulica Obrzeżna Zachodnia. Niestety pomimo starań kilku prawobrzeżnych dopływów z czystą wodą ciek stał się zdecydowanie ściekiem. Cała trasa ma około 150 metrów długości. Na tym odcinku równolegle do lewego brzegu ścieku biegnie szeroki leśny trakt.



Pobocza ulicy to istny śmietnik.



A ściek w obrębie lasu stanowczo obchodzi się ze swoimi brzegami.



Śmieci ci tutaj dostatek



Te niebieskie worki leżą tutaj już co najmniej od 2011 roku.





Ta kupa śmieci, głównie gruzu w 2011 roku też tutaj była.



I ponownie sytuacja z prawego brzegu.





Czasami nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. Ten pióropusznik strusi - Matteucia struthiopteris zapewne trafił tutaj jako wyrzutek z ogrodu.



Bliżej drugiego końca tej trasy zainteresowałem się mchami. Część z nich oznaczyłem. Większość zebrałem do zielnika. Sporo czeka teraz na opinię Barbary Fojcik. Na początku żurawiec falisty - Atrichum undulatum.





Teraz mamy gatunki nie oznaczone









To może być, ale nie musi jakaś Pohlia.



I kolejne nie oznaczone mchy.





I tak dotarłem do miejsca, gdzie do lasu wnika przedłużenie ulicy Stefana Batorego.



Teraz stojąc na mostku patrzę pod prąd ścieku. W tym ujęciu, gdyby nie panująca tutaj specyficzna atmosfera trudno byłoby się domyślić, że nie jest to rzeka.



W tej okolicy mamy też inne paprocie. Tutaj typuję nerecznicę samczą - Dryopteris filix-mas.



Schodzę teraz na prawo od ulicy Batorego. Tutaj na początku przekraczam zasypane śmieciami ujście naturalnego dopływu wody z karbońskiego poziomu wodonośnego. Świadczą o tym, tak jak to było pod koniec poprzedniej części wytrącające się związku żelaza.





Całość częściowo ozdabia rdestowiec - Reynoutria japonica.



Samo miejsce spotkania ścieku oraz cieku jest bardzo błotniste.



A za rzeką znajdujemy kolejne zwały śmieci. To ich obecność przyciągnęła mnie w to miejsce.







Pewnym przerywnikiem jest omszały łupek karboński.





A teraz zaczyna się sesja z moją drugą świecznicą - Clavicorona pyxidata.















Grzyb wyrastał tylko na jednym martwym pniu rozłożystego drzewa.



Jest nim wierzba biała - Salix alba.



Żegnając się ze świecznicą wyszedłem a górę aby zerknąć na Obrzeżną Zachodnią.



Z góry zerknąłem też na śmieci, które dopiero co oglądałem oddolnie.



I tak skończyłem fotografowanie. Potem po prostu zaczęło mi się spieszyć, więc na odchodne zerknąłem na ulicę Stefana Batorego spod wiaduktu Obrzeżnej Zachodniej.