Po obejściu Piekła w dalszą drogę musieliśmy przejechać przez centrum Rybnej. Tak było po prostu wygodniej, aby dwa razy tą samą drogą nie jechać. Odcinek, który przeszliśmy był bardzo krótki, ale i tak pozwolił nam wyrobić sobie zdanie o tej okolicy. Na początku tradycyjnie mapa firmy Compass.



Wysiedliśmy na parkingu od strony północnej kościoła. Na początku zwróciliśmy uwagę na okazałą, ale bez przesady lipę - Tilia. Nie chciało mi się sprawdzać dokładnie przynależności gatunkowej.



Było bardziej atrakcyjne miejsce, na razie skrywające się pod kwitnącym i owocującym bluszczem pospolitym - Hedera helix.



Okazało się, że jest to interesująco zaaranżowana Grota Lurdzka.





Przy okazji można było tutaj zobaczyć liście tego samego gatunku, czyli bluszczu pospolitego - Hedera helix. Tak wyglądają one na pędach nie kwitnących



Diametralnie inne są na pędach kwitnących i owocujących. My jako botanicy to wiemy, ale dla kilku uczestników naszej wycieczki było to kompletnym zaskoczeniem.



Pomiędzy jego pędami skrywa się tablica z następującą inskrypcją: W DOWÓD WDZIĘCZNOŚCI NIEPOKALANEJ BOGURODZICY ZA PAPIEŻA POLAKA JANA PAWŁA II. RYBNA 1983



Zerkamy na kościół.



Następnie dowiadujemy się kto jest patronem parafii.



Teraz ze schodów świątyni zerkamy ku furtce.



Następnie przy wejściu dokumentujemy dwie tablice. Pierwsza jest bardzo czytelna.



Druga wykonana z marmuru dębnickiego jest już nieczytelna.



Zerkamy teraz na północny-wschód.



Zerkamy teraz na południe. Oto pierwsza w wielu inskrypcji pokazujących, która z barbarzyńskich hord tutaj rządzi. Podobnych inskrypcji było tutaj wiele.



Ta ruina to była mleczarnia.



Obchodząc ją zwróciłem uwagę na skupisko glistnika jaskółczego ziela - Chelidonium majus.



Spod byłej mleczarni kościół widać o wiele lepiej.



Oto kolejne widoki ruiny mleczarni.



Niczym wyrzut sumienia dla tak zwanej gospodarki rynkowej jest ta tablica, murowana tutaj w okresie, który językiem geochronologii określamy jako środkowego Gierka.



Zerkamy teraz na południe. Ponure niebo jest najlepszym podsumowaniem dla tej sytuacji.



Wyszliśmy teraz poza zabudowania wsi i zerkamy w kierunku parku podworskiego.





Wracając pomiędzy zabudowaniami zauważyłem pokrzywę zwyczajną - Urtica dioica. Te liście przezimowały i dlatego teraz są bordowe.



Analogicznie wyglądają liście bluszczyku kurdybanka - Glechoma hederacea.



Następnie na chwilę wpadliśmy do parku podworskiego. Oto kilka zdjęć bez komentarza.









Z drzew zwróciłem uwagę na klon jawor - Acer pseudoplatanus.



Były też zaorane stawy.



To drzewo, sądząc po charakterystycznej korze jest lipą szerokolistną - Tilia platyphyllos.



W tym miejscu zdecydowałem, że zawracamy.



W drodze powrotnej zwróciłem uwagę na lepkie pączki kasztanowca zwyczajnego - Aesculus hippocastanum. To kolejna oznaka wiosny.



Na pożegnanie widok strumienia, który zasila stawy.



I jeszcze jedno pożegnanie. Z tej tablicy możemy się dowiedzieć co zobaczylibyśmy w kościele, gdyby było możliwe wejście do niego.



Następnym punktem wyprawy była Przeginia Duchowna oraz Kajasówka.

(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 15.marca.2014)