W tym odcinku jesteśmy zdecydowanie w Psarach. Naszym celem jest Zielona Perła Trzebini, jaką jest Bialny Dół. Ostatnio odwiedziłem to miejsce 19 sierpnia 2010 roku. Tutaj jest fotoreportaż -
https://www.bio-forum.pl/messages/3280/365826.html Zaczynamy od mapy.
Drogę na szczyt wzgórza przegradza płat dominującego trzcinnika piaskowego - Calamagrostis epigeios.
Zaraz potem na stromym stoku znajdujemy wilżynę ciernistą - Ononis spinosa.
Towarzyszy jej świerzbnica polna - Knautia arvensis.
Jest też chaber driakiewnik - Centaurea scabiosa.
Oczywiście specjalnością tej okolicy jest dziewięćsił bezłodygowy - Carlina acaulis. Na razie musi wystarczyć ten jeden.
Potem idzie owocująca marchew zwyczajna - Daucus carota.
Sam stromy stok jest murawą kserotermiczną. Czerwone kropki na burym tle to owoce róży dzikiej - Rosa canina.
W zagłębieniach starych wyrobisk, obok których przechodzimy natrafiamy na utwory najwyższego piętra antropocenu. Niezbyt udatnie maskuje je dereń świdwa - Cornus sanguinea.
Lokalnie rządzi wilczomlecz sosnka - Euphorba cyparissias.
W miejscu bardziej wydeptanym pojawia się między innymi jastrzębiec kosmaczek - Hieracium pilosella
A to kolejna florystyczna specjalność tej okolicy, rojownik pospolity - Jovibarba sobolifera. Wbrew nazwie to gatunek rzadki, nawet w mojej między innymi jurajskiej okolicy. Tutaj porasta on skały triasu.
I wreszcie mamy większą ilość dziewięćsiłu bezłodygowego - Carlina acaulis.
To jednak był dopiero wstęp do właściwego Bialnego Dołu. Teraz ruszamy na zachód. Daje się zauważyć wkraczanie na ten teren sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris.
Po obejrzeniu tego co pod nogami warto zerknąć w dół doliny wzdłuż której rozbudowały się Psary, Karniowice oraz Dulowa. Widok nie zmienia się od lat.
Idąc w dalszym ciągu w kierunku zachodnim mijamy kolejne skupiska owocującej róży dzikiej - Rosa canina.
Jest też rutewka mniejsza- Thalictrum minus.
Są kolejne dziewięćsiły bezłodygowe - Carlina acaulis.
Niestety, jest również inwazyjna nawłoć kanadyjska - Solidago canadensis.
Kolejny najeźdźca to orzech włoski - Juglans regia.
Idąc drogą biegnącą pod szczytem zauważamy oznaki zagospodarowywania. Bardzo mnie to niepokoi, ale cóż, podobno święte prawo własności jest bezsilne wobec ustawy o ochronie przyrody.
A dziewięćsiłu bezłodygowego - Carlina acaulis ci tutaj dostatek.
I tak dotarliśmy do miejsca, w którym będziemy schodzić w dół, ku głównej drodze czyli ulicy Ostra Góra. Zapraszam do dziesiątego, ostatniego odcinka tego serialu.