To był okres, kiedy gromadziłem materiały do przewodnika turystycznego "Więcej niż jura", który ostatecznie ukazał się nakładem wydawnictwa Bezdroża w 2008 roku. Podobno jest jeszcze gdzieś do nabycia, chociaż przydałaby się kolejna aktualizacja. To jednak nie zależy ode mnie. Trasę testowaliśmy w ramach wycieczki zorganizowanej przez Muzeum w Chrzanowie. Przeszliśmy ją w całości. Fotoreportaż jest podzielony na trzy części.



Pomimo tak długiej trasy wykonałem stosunkowo niewiele zdjęć. Te same miejsca odwiedzaliśmy od tamtego czasu wielokrotnie, więc jak ktoś poczuje pewien niedosyt będzie mógł je sobie zobaczyć. Oto tak zwany Pępek Powiatu Chrzanowskiego. Oczywiście, jak zaznaczałem wielokrotnie rzeczywisty środek jest w innym miejscu, ale tylko tutaj dało się postawić obelisk.



To samo dotyczy tak zwanych jaskiń, rzeczywiście lochów. Dlatego tym razem sfotografowałem dziwnie fioletową powierzchnię wapienia ponad wejściem do wyrobiska. Czym jest spowodowana ta reakcja do tej pory nie ustaliliśmy.



Opuszczając ten las mijaliśmy taki kącik wypoczynkowy. To już jest historia.



Bardzo szybko przemknęliśmy przez Źrebce. Oto nurt rzeki Stara Woda niedaleko jej źródła.



W tej okolicy jest sporo pokrzywy zwyczajnej - Urtica dioica.



Opuszczając dolinę Starej Wody, przechodzimy lasem na południowy wschód od wzgórza z byłym kamieniołomem Pogorzyce. To wzgórze jest pierwszą Bukowicą na naszej trasie. Idziemy wygodną drogą przez bór mieszany.







Po wyjściu z lasu zerkamy na pola uprawne położone na południowy wschód od nas. Widoczne na horyzoncie zabudowania to też Pogorzyce.



Następnie bardzo szybko przemknęliśmy ku ulicy Bałuckiego, gdzie znajdował się punkt widokowy. Oczywiście formalnie wciąż tam jest, ale zabudowa ostatnich lat uniemożliwia podziwianie pełnej panoramy. Tak wyglądało wzgórze Bukowica, druga Bukowica.



Na lewo od niej widać wzniesienia Grodzisko Wielkie i Grodzisko Małe. Podczas tej wycieczki też je zaliczymy, oczywiście w trzeciej części.



W prześwicie pomiędzy Grodziskami a Bukowicą można było podziwiać panoramę Kotliny Oświęcimskiej z Beskidami w tle.



Na prawo od Bukowicy też było widać panoramę Kotliny Oświęcimskiej z Beskidami w tle.



Zerkamy teraz na zachód. Stąd widać przede wszystkim Chrzanów.



W kolejnym etapie bardzo szybko zeszliśmy do Zagórza, korzystając z żółtego szlaku turystycznego. Tuż za kościołem odsłaniają się pstre iły retu, najwyższego piętra triasu dolnego.





We wnętrzu kościoła na uwagę zasługują oryginalne stacje drogi krzyżowej.





Oto ołtarz główny.



I kolejna stacja drogi krzyżowej.



Przed kościołem przez długi czas leżał spory eratyk skandynawskiego gnejsu. Zupełnie bez potrzeby został rozbity.



Podczas budowy kościoła wydobyto wiele araukarytów. Kilka z nich trafiło do Muzeum w Chrzanowie. Ten wciąż jest eksponowany przy plebanii.