2014.01.17 00:08
W drugiej części tego serialu poruszamy się trasą oznaczoną na mapie firmy Compass kolorem żółtym. Przede wszystkim trzymamy się wysokiej krawędzi lewego brzegu doliny.
Stojąc na krawędzi doliny zerkamy na trawiastą przestrzeń porośniętą trzcinnikiem piaskowym - Calamagrostis epigeios. Trudno w takim miejscu spodziewać się roślin chronionych, więc odpuszczamy sobie penetrację dołu.
Za to na górze znajdujemy nerecznicę samczą - Dryopteris filix-mas.
Jest też paprotka zwyczajna - Polypodium vulgare. Oczywiście mogła by to być owa nowa nowość, do której bez mikroskopu nie ma co przystępować, ale nie wydaje mi się to możliwe.
Jest tutaj także sporo borówki brusznicy - Vaccinium vitis-idaea.
Przekraczamy teraz pierwszą z dróg przecinających ten teren z północy na południe. Zauważamy złamaną sosnę zwyczajną - Pinus sylvestris.
Zaraz za drogą natrafiamy na płat chronionego mchu - Dicranum polysetum.
Jest też w pewnym sensie nieprzyzwoita sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.
Idziemy dość szybko dalej. Bór sprawia wrażenie bardzo mieszanego.
Jest też pewna osobliwość, bezzieleniowa forma borówki brusznicy - Vaccinium vitis-idaea. Podejrzewam, że karmią ją zielone sąsiadki.
I znowu stoimy na krawędzi. Teren na dole jest bardzo równinny, ale niezbyt obiecujący. Zresztą nie sposób zajrzeć do każdej przysłowiowej dziury.
Teraz patrzymy na południe gdzie biegnie odcinek całkiem dobrej drogi.
W tej okolicy zdecydowaliśmy się zejść nad rzekę, która znalazła się również stosunkowo blisko nas.
Idziemy teraz nadrzeczną równiną, ale zerkamy w kierunku wysokiej skarpy.
Nad rzeką dominują wierzby - Salix sp. sp.
Jest też turzyca prosowata - Carex paniculata ozdobiona przez sadźca konopiastego - Eupatorium cannabinum.
W wodzie usadowiła się mięta - Mentha oraz potocznik - Berula erecta.
Poza nimi brzeg ozdabiają kępy bardzo okazałej turzycy prosowatej - Carex paniculata.
Teraz widać różnicę pomiędzy podwodnymi a nadwodnymi liśćmi potocznika - Berula erecta.
Rzeka w tej okolicy jest stosunkowo szeroka.
W nadrzecznych zaroślach znajdujemy kalinę koralową - Viburnum opulus.
Zbliżamy się ponownie ku krawędzi skarpy. Teraz mocnym ciemnozielonym akcentem jest tutaj świerk pospolity - Picea abies.
Z paproci dość liczna okazała się nerecznica szerokolistna - Dryopteris dilatata.
U podnóża skarpy natrafiamy na płaty torfowca - Sphagnum. Wciąż nie wiem co to za gatunek, ale wiadomo, że tak czy owak chroniony. Pomiędzy torfowcem widać liście fiołka błotnego - Viola palustris. Grzybka w chwili wykonywania zdjęcia nie zauważyłem.
Drugi chroniony mech to płonnik - Polytrichum commune.
Towarzyszy mu spore grono fiołka błotnego - Viola palustris.
Ten mech tworzy tutaj spore łany.
Lokalnie dominuje torfowiec - Sphagnum sp. sp.
Trzeba było też odnotować orlicę pospolitą - Pteridium aquilinum.
Zerkamy na chwilę na górę, gdzie bór jest bardzo mieszany. Tym nie mniej zdecydowanie wybieramy stok skarpy.
W dalszym ciągu znajdujemy płonnika - Polytrichum commune z fiołkiem błotnym - Viola palustris.
Są też liczne kępy torfowców - Sphagnum i to z kategorii tych ściśle chronionych.
Jak widać z ostatniego zdjęcia tego odcinka mchy wybrały stok i podnóże skarpy.
Stojąc na krawędzi doliny zerkamy na trawiastą przestrzeń porośniętą trzcinnikiem piaskowym - Calamagrostis epigeios. Trudno w takim miejscu spodziewać się roślin chronionych, więc odpuszczamy sobie penetrację dołu.
Za to na górze znajdujemy nerecznicę samczą - Dryopteris filix-mas.
Jest też paprotka zwyczajna - Polypodium vulgare. Oczywiście mogła by to być owa nowa nowość, do której bez mikroskopu nie ma co przystępować, ale nie wydaje mi się to możliwe.
Jest tutaj także sporo borówki brusznicy - Vaccinium vitis-idaea.
Przekraczamy teraz pierwszą z dróg przecinających ten teren z północy na południe. Zauważamy złamaną sosnę zwyczajną - Pinus sylvestris.
Zaraz za drogą natrafiamy na płat chronionego mchu - Dicranum polysetum.
Jest też w pewnym sensie nieprzyzwoita sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.
Idziemy dość szybko dalej. Bór sprawia wrażenie bardzo mieszanego.
Jest też pewna osobliwość, bezzieleniowa forma borówki brusznicy - Vaccinium vitis-idaea. Podejrzewam, że karmią ją zielone sąsiadki.
I znowu stoimy na krawędzi. Teren na dole jest bardzo równinny, ale niezbyt obiecujący. Zresztą nie sposób zajrzeć do każdej przysłowiowej dziury.
Teraz patrzymy na południe gdzie biegnie odcinek całkiem dobrej drogi.
W tej okolicy zdecydowaliśmy się zejść nad rzekę, która znalazła się również stosunkowo blisko nas.
Idziemy teraz nadrzeczną równiną, ale zerkamy w kierunku wysokiej skarpy.
Nad rzeką dominują wierzby - Salix sp. sp.
Jest też turzyca prosowata - Carex paniculata ozdobiona przez sadźca konopiastego - Eupatorium cannabinum.
W wodzie usadowiła się mięta - Mentha oraz potocznik - Berula erecta.
Poza nimi brzeg ozdabiają kępy bardzo okazałej turzycy prosowatej - Carex paniculata.
Teraz widać różnicę pomiędzy podwodnymi a nadwodnymi liśćmi potocznika - Berula erecta.
Rzeka w tej okolicy jest stosunkowo szeroka.
W nadrzecznych zaroślach znajdujemy kalinę koralową - Viburnum opulus.
Zbliżamy się ponownie ku krawędzi skarpy. Teraz mocnym ciemnozielonym akcentem jest tutaj świerk pospolity - Picea abies.
Z paproci dość liczna okazała się nerecznica szerokolistna - Dryopteris dilatata.
U podnóża skarpy natrafiamy na płaty torfowca - Sphagnum. Wciąż nie wiem co to za gatunek, ale wiadomo, że tak czy owak chroniony. Pomiędzy torfowcem widać liście fiołka błotnego - Viola palustris. Grzybka w chwili wykonywania zdjęcia nie zauważyłem.
Drugi chroniony mech to płonnik - Polytrichum commune.
Towarzyszy mu spore grono fiołka błotnego - Viola palustris.
Ten mech tworzy tutaj spore łany.
Lokalnie dominuje torfowiec - Sphagnum sp. sp.
Trzeba było też odnotować orlicę pospolitą - Pteridium aquilinum.
Zerkamy na chwilę na górę, gdzie bór jest bardzo mieszany. Tym nie mniej zdecydowanie wybieramy stok skarpy.
W dalszym ciągu znajdujemy płonnika - Polytrichum commune z fiołkiem błotnym - Viola palustris.
Są też liczne kępy torfowców - Sphagnum i to z kategorii tych ściśle chronionych.
Jak widać z ostatniego zdjęcia tego odcinka mchy wybrały stok i podnóże skarpy.