Tedy w dalszym ciągu jesteśmy w lesie i podążamy na północ, zarazem schodząc w dolinę Białej. Teraz na mapie firmy Compass jest to trasa oznaczona kolorem czerwonym.



Na razie obraz lasu się nie zmienia.



Ciekawostką była ta brzoza brodawkowata - Betula pendula z charakterystyczną czeczota u nasady pnia.





Zerkając w górę możemy się domyślić, że to całkiem normalne drzewo.



Przy drodze trafił nam się również zejściowy kruszczyk szerokolistny - Epipactis helleborine. Miał on niezłe PET-owe towarzystwo.



Czas na kolejnego grzybka. Tym razem to olszówka, czyli krowiak podwinięty - Paxillus involutus.



Teraz teren nieco się wyrównuje na następnie gwałtownie załamuje.





Warstwa krzewów i runa zagęszcza się.



A dolina jest blisko, coraz bliżej. Widoki są bardzo malownicze.







Uwagę przyciąga młode pokolenie świerka pospolitego - Picea abies. To dowód na to, że ten gatunek ma się tutaj dobrze.





Pojawia się co nieco martwego drewna. Cóż gospodarka leśna ma swoje prawa.



Po chwili droga staje się ponownie szeroka.



Przekraczamy gęste zarośla i wąską ścieżką docieramy na samo dno.





Tutaj okazało się, że dojście do meandrującej według map rzeki jest niemożliwe. Znaczy się było by wykonalne, ale nie chcieliśmy się zanadto umoczyć.





Dlatego w tym momencie odbiliśmy na wschód, czyli skręciliśmy w prawo. Oczywiście cały czas tęsknie spoglądaliśmy na północ, wyglądając płynącej wody.



A pod nogami mieliśmy zejściowy skrzyp leśny - Equisetum sylvaticum.



Był też świerk pospolity, który zapewne padł po krótkiej i ciężkiej chorobie.





Następnie zauważyliśmy torfowca - Sphagnum.



To zdjęcie uważam za bardzo udane.



Teraz przyspieszamy to zbliżając się do rzeki to podchodząc nieco wyżej. Część uczestników naszej wycieczki zaopatrzyła się tutaj w grzyby jadalne.





Następnie przekroczyliśmy niewielki ciek. W istocie był to końcowy odcinek rzeki, która zaczynała się przy drodze przed lasem.



W jego otoczeniu utrzymywały się płaty płonnika pospolitego - Polytrichum commune.



Torfowce - Sphagnum też tutaj są.



Zaraz za strumieniem las zgęstniał. Teraz jest to coś w rodzaju boru mieszanego.



Lokalnie utrzymują się tutaj płaty z orlicą pospolitą - Pteridium aquilinum.



A na zakończenie proponuję obejrzeć kolejnego kruszczyka szerokolistnego - Epipactis helleborine. Tutaj jest to gatunek rzadki - nie to co lasy w Trzebini, Chrzanowie czy Jaworznie.