W kolejnym odcinku ruszamy na północ trasą oznaczoną kolorem czerwonym. Osią wędrówki będzie ciek według jednych map Potok Imieliński, według innych Imielinka. Startujemy oczywiście od trawersu Smutnej Góry.



Na razie stoimy na drodze i zerkamy w kierunku Chełmku, gdzie znajduje się Góra Grodzisko.



Bliżej nas bo na poboczu drogi znajdujemy bodziszek łąkowy - Geranium pratense.



Tuż obok znajduje się bodziszek błotny - Geranium palustre. Towarzyszy mu między innymi ostrożeń łąkowy - Cirsium arvense.



Potok skrywa się za bujną roślinnością.



Bliżej brzegu utrzymuje się łan trzciny pospolitej - Phragmites australis.



Ciek jak widać został wpuszczony w kanał. Na północy krzyżują się nad nim liczne linie przesyłowe. Brzegi są wykoszone, co ułatwiało nam przejście celem spisywania roślin.







Po pewnym czasie, podążając ku północy zauważyliśmy, że nie ma tutaj wody.



Z ładniejszych gatunków na początku zauważam aster lancetowaty - Aster lanceolatus.





Pojawia się tutaj także chmiel zwyczajny - Humulus lupulus.



A to już kościenica wodna - Myosoton aquaticum.



Z drzew wystąpiła tutaj wierzba biała - Salix alba.



Ten wiesiołek to prawdopodobnie Oenothera paradoxa.









Oczywiście oznaczanie rozetki wiesiołka - Oenothera jest bez sensu.



Chociaż jest już po 1 lipca udało nam się znaleźć taką instalację, jak widać bardzo świeżą. W tygodniku Co Tydzień skwitowałem ją jako dowód na to, że okolicy jest ktoś, kto być może będzie pracował na moją emeryturę.



A poza tym, bliżej ulicy Gamrot rosła śnieguliczka biała - Symphoricarpos albus.



I jeszcze jeden przykład "selektywnej zbiórki odpadów".



Przeszliśmy ulicę Gamrot. Tutaj potok jest bardziej dziki.



Oddalamy się nieco od niego, wybierając wygodną ścieżkę.



Trafiamy na piaszczystą łachę. Jest to zrozumiałe, ponieważ będące naszym celem jezioro Imielińskie lub oficjalnie zbiornik Dziećkowicki powstało wskutek zalania piaskowni wodą dostarczaną tutaj z Czańca.



Ten teren masowo porasta jastrzębiec kosmaczek - Hieracium pilosella.



Są tutaj liczne młode sosny zwyczajne - Pinus sylvestris.



Teren ubarwiał między innymi chaber driakiewnik - Centaurea scabiosa.



Był tutaj jeszcze wilczomlecz sosnka - Euphorbia cyparissias.



I tak znaleźliśmy się na wybetonowanym brzegu zbiornika.