No to ruszamy dalej. Teraz na mapie firmy Compass jest to odcinek oznaczony kolorem fioletowym. To bardzo ważny fotoreportaż dla tego co tutaj prezentuję, ale wszystko wyjaśnię na końcu.
Idziemy dość szybko. Puszcza Dulowska jest trochę przerąbana.
Oto początek drogi a zarazem ścieżki rowerowej. Ruszamy nią dalej na wschód.
Towarzyszy nam linia przesyłowa.
Następnie przekraczamy nieczynną linię kolejową.
Teren w jej otoczeniu jest podmokły.
Mgła ustąpiła, ale czasami robiło się ponuro. Te drzewa to olsza czarna - Alnus glutinosa.
Idąc dalej przechodzimy pod kolejną linią przesyłową.
W końcu docieramy do skraju polany, przez która płynie niewielki strumień. Tutaj widać, że jest lekko przyhamowany.
W okolicy jest sporo nawłoci kanadyjskiej - Solidago canadensis.
Idąc dalej po lewej, północnej stronie drogi mijamy fragment boru.
A za borem mamy strumień, na którym osiedliły się bobry.
Na brzegu strumienia wystąpił trędownik skrzydlaty - Scrophularia umbrosa.
A tak wygląda gospodarstwo tutejszych bobrów.
Oczywiście nie mogliśmy się tutaj zatrzymać na dłużej. Wszak przede wszystkim szukamy roślin chronionych, chociaż teraz to jest zadanie z pogranicza paleobotaniki.
Las po północnej stronie drogi jest wyraźnie podtopiony.
Po chwili robi się bardziej sucho. Te drzewa to olsze czarne - Alnus glutinosa.
Przed polaną pojawia się rozłożysta wierzba krucha - Salix fragilis.
Na polanie oglądamy pojedyncze olsze czarne - Alnus glutinosa.
Szybko idziemy dalej.
Teraz odbijamy na północ.
W lesie po lewej stronie drogi rządzi brzoza brodawkowata - Betula pendula.
Po prawej stronie drogi las ma charakter boru mieszanego.
W runie lasu potwierdzam znane mi z poprzednich lat stanowisko kruszczyka szerokolistnego - Epipactis helleborine.
Jest tutaj także typowy mieszkaniec borów, czyli rokietnik pospolity - Pleurozium schreberi.
My jesteśmy jeszcze w partii boru ale przed nami jaśnieje brzezina.
W borze odnotowujemy borówkę brusznicę - Vaccinium vitis-idaea
Towarzyszy jej gruszyczka jednostronna - Ramischia secunda.
Był też dobrze nam znany widłoząb kędzierzawy - Dicranum polysetum.
A w drzewostanie niestety dominuje dąb czerwony - Quercus rubra.
A teraz to co najważniejsze. Otóż dokładnie policzyłem i ten wątek powinien nosić numer 1700.