W trzecim odcinku poznamy południowy i wschodni skraj kompleksu leśnego, do którego właśnie weszliśmy. Trasa tego odcinka na mapie firmy Compass została oznaczona kolorem czerwonym. Uwaga będzie bardzo ważne odkrycie botaniczne.



Po wejściu do starodrzewiu idziemy pod górę. Góra jest wydmą, prawdopodobnie najwyższą w Trzebini.





Ponownie trafiliśmy pod linię energetyczną. W dole zarysowuje się dolina, jak sądziłem z ciekiem. Dopiero za nim znajdują się widoczne na jej prawym brzegu młode sosny zwyczajne - Pinus sylvestris.





Szczyt wydmy porasta bór prawie świeży.



Mnie jednak ciągnęło w dół i przekonałem swojego towarzysza, że trzeba się tam koniecznie znaleźć. Jest woda, musi być coś interesującego, nie tylko borowy, psamofilny standard.



Na początku na dole znaleźliśmy gąszcz maliny właściwej - Rubus idaeus



Towarzyszyła jej czeremcha zwyczajna - Padus avium.



W sumie było dość gęsto, zielono.



Patrząc pod nogi dostrzegałem łany dąbrówki rozłogowej - Ajuga reptans oraz siewki jesionu wyniosłego - Fraxinus excelsior.



Był nawet wawrzynek wilczełyko - Daphne mezereum.



Po chwili mój towarzysz odnalazł liczydło górskie - Streptopus amplexifolius. To jest drugie notowanie tego gatunku w Trzebini. Na początku tylko dwa osobniki.





Potem przerwa na turzycę odległokłosą - Carex remota.



Jest też jeżyna Bellardiego - Rubus pedemontanus.



Potem pojawia się wietlica samicza - Athyrium filix-femina.



Inny rzadki gatunek w Trzebini to ciemiężyca zielona - Veratrum lobelianum



A potem nastąpił wysyp kolejnych osobników liczydła górskiego - Streptopus amplexifolius







Ciemiężyca zielona - Veratrum lobelianum także występuje tutaj w dużej ilości.



A to już sam strumyk, którego brzegami wędrujemy starając się nie umoczyć.



Na lewo od niego teren się podnosi. Tam znajduje się wydma z której zeszliśmy.



Bliżej wydmy znajdujemy kokoryczkę okółkową - Polygonatum verticillatum.



Są kolejne krzewy wawrzynka wilczegołyka - Daphne mezereum.



Z tego zielonego tłumu najważniejsza jest jarzmianka większa - Astrantia maior.



Jest i ostrożeń warzywny - Cirsium oleraceum.



U podnóża wydmy teren jest podmokły z powodu wody sączącej się szerokim frontem, dlatego chodzimy teraz po mokradle.





Jest tutaj poza dominującym, tak jak na poprzednim zdjęciu ostrożniem warzywnym - Cirsium oleraceum, dzięgiel leśny - Angelica sylvestris.



A to już inna niezbyt częsta w Trzebini roślina, czworolist pospolity - Paris quadrifolia.





W tym łanie znalazł się też czworolist "pięciolistkowy". Jego nietypowa budowa jest konsekwentna.





Następnie przyglądamy się kwitnącej jarzmiance większej - Astrantia maior.





I tak znaleźliśmy się przy północnej krawędzi lasu, gdzie ciek wchodzi pomiędzy zabudowania.



Sam ciek poza lasem jest nieszczególny.



W lesie jest bardziej tajemniczy.



Liczydło górskie - Streptopus amplexifolius występuje tutaj w kilkunastu egzemplarzach. dokładne badania zostaną wykonane w najbliższej przyszłości. Na razie musieliśmy się skupić na przejściu możliwie największego kawałka Trzebini.