Ruszamy dalej. Teraz przede wszystkim na początku będą słynne Cisowe Skały - jedna z Zielonych Pereł Trzebini. Na mapie firmy Compass ten odcinek jest oznaczony kolorem zielonym.



Przekraczamy granicę boru i buczyny.



Po drodze zauważamy sporą grupę łasujących żuków leśnych. Czyżby w okolicy była kupa żarcia.





Zaczyna się bardzo stromy stok.



W runie lasu pojawia się konwalia majowa - Convallaria majalis.



Widać dobrze znane z poprzednich lat skałki zboczowe.









Zerkając od nich w kierunku południowym widzimy okazałe buki pospolite - Fagus sylvatica na tle lasu gospodarczego, którym jest coś w rodzaju boru świeżego.



A pod nogami przede wszystkim mamy konwalię majową - Convallaria majalis.



Odchodzimy w kierunku północnym. Tutaj mamy okazale buki pospolite - Fagus sylvatica.



Schodząc nieco w dół natrafiamy na partię boru mieszanego.



Po drodze też mijamy skałki oraz okazałe buki pospolite - Fagus sylvatica.









W końcu żegnamy skałki a nawet bardzo stare buki pospolite - Fagus sylvatica.



Na razie w runie lasu mijamy kruszczyk szerokolistny - Epipactis helleborine.



Są jakieś trawy.



Mamy przytulię wonną - Galium odoratum oraz towarzyszącą jej przylaszczkę pospolitą - Hepatica nobilis.







Powoli opuszczamy ten fragment buczyny.



Trafiamy do partii boru mieszanego, gdzie w runie dominuje orlica pospolita - Pteridium aquilinum.



Elementem mykologicznym jest dziki bez koralowy - Sambucus racemosa porażony przez mączniaka- Erysiphe vanbruntiana.



W powodzi zieleni wyróżniają się ładne kwiatki. Oto klinopodium pospolite - Clinopodium vulgare. Dawniej czyścica storzyszek - Calamintha vulgaris.





Zerknąłem teraz w koronę sosny. Zdjęcie jest ciemne, ale da się zauważyć coś w rodzaju czarciej miotły.



I tak docieramy do przecinającej ten kompleks leśny linii wysokiego napięcia.



Młodnik sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris ożywia nawłoć kanadyjska - Solidago canadensis.



Jest i rutewka mniejsza - Thalictrum minus.



Znajdujemy się na bardzo szerokiej otwartej przestrzeni. Idąc dalej konsekwentnie trzymam się krawędzi lasu po lewej stronie naszej drogi.





Na skraju lasu znajdujemy dziewięćsił bezłodygowy - Carlina acaulis.





Idąc dalej wkraczamy do lasu i docieramy do drogi biegnącej prostopadle do naszej trasy.





W tym momencie zorientowałem się, że znacznie wydłużyłem na mapie odcinek zielony. Tę trasę kończymy w miejscu najdalej wysuniętym na wschód.