Jednym z miejsc w mieście, które nader często odwiedzam jest przystanek w okolicy placu po szybie Kościuszko. Stamtąd bowiem najczęściej powracam do Chrzanowa. Tym razem wysiadłem, wracając z Mysłowic, gdzie także udałem się po materiały do kolejnych artykułów prasowych. Ta okolica to niebieskie kółko na mapie firmy Compass.



Było krótko po piętnastej. Oto widok na plac, pełniący rolę parkingu. W tle hałda, którą ja nazywam Góra Kościuszki.



Zerkając bardziej w prawo widzimy na horyzoncie komin elektrowni.



Za to pod nogami było kwitnąco. Oto stokrotka pospolita - Bellis perennis.



Następnie idzie koniczyna łąkowa - Trifolium pratense



Kwitnął jeszcze brodawnik zwyczajny - Leontodon hispidus. Ten tutaj jest mocno owłosiony, znaczy się typowy.





Większa część tego terenu co ciągle dzikie chaszcze. Przejściowo składuje się tutaj to i owo.



Ale i tutaj coś kwitnie, tak jak ta koniczyna biała - Trifolium repens.





Kiedyś większość drzew stąd usunięto. Wiele z nich ożyło, tak jak ta targana wiatrem topola holenderska - Populus x canadensis "Marylandica".



To samo dotyczy wciąż zielonych pędów robinii akacjowej - Robinia pseudoacacia. Te zdjęcia wykonałem już po przekroczeniu trawersu ronda, czyli nieco na zachód od oznaczonego na mapie kółka.



Pomiędzy nimi przycupnął wrotycz pospolity - Tanacetum vulgare.



Kwitnie jeszcze nawłoć kanadyjska - Solidago canadensis.



Większość byłego zielska to teraz brązowe, zejściowe pędy. Na ich tle zieleni się pokrzywa zwyczajna - Urtica dioica.



Pomiędzy nim przycupnął jakiś kapustowaty żółtek.



Oznaczyłem go jako kapusta polna - Brassica rapa var. campestris.





Idę dalej. Teraz przechodzę obok zejściowego wrotyczu pospolitego - Tanacetum vulgare.



Natrafiam na kolejną topolę holenderską - Populus x canadensis "Marylandica".



A wszystko to niedaleko bardzo ruchliwej drogi.



Schodząc poboczem wyłapałem jeszcze z kolorowego tłumu kwitnący bniec biały - Melandrium album, myśląc, że będą to ostatnie zdjęcia tego fotoreportażu.





Potem poszedłem do redakcji gdzie spędziłem sporo czasu. Ponownie znalazłem się na tym przystanku krótko po zmroku i stwierdziłem, że doskonałym akcentem będzie sytuacja jako było na początku niech będzie na końcu i skierowałem obiektyw na elektrownię.





Rezultat jest bardziej artystyczny niż dokumentacyjny, ale nic to.