2013.11.07 22:06
Po opuszczeniu kamieniołomu melafiru pojechaliśmy do wąwozu Simota. Teraz przejdziemy się główną drogą wzdłuż trasy oznaczonej kolorem żółtym.
Teraz zajmujemy się przede wszystkim szeroką doliną rzeczną położonej z lewej strony drogi. Na prawo mamy podstawę stoku z lasem Podgórze.
W części dolinnej znajdujemy nadspodziewanie dużo niecierpka pospolitego - Impatiens noli-tangere.
Jest tam również mięta długolistna - Mentha longifolia.
w tutejszych ziołoroślach zobaczymy także ostrożeń warzywny - Cirsium oleraceum.
Jest i poziewnik pstry - Galeopsis speciosa.
Są też gatunki obcego pochodzenia. Oto równie częsty w tej okolicy niecierpek drobnokwiatowy - Impatiens parviflora.
Chwilowo jednak rządzą krajowcy. Widzimy wybijający się ostrożeń warzywny - Cirsium oleraceum ponad łanem z dominacją niecierpka pospolitego - Impatiens noli-tangere.
W każdym bądź razie bujna zieleń świadczy o bardzo żyznym podłożu.
W końcu po wejściu pomiędzy drzewa dostrzegamy rzekę wijąca się przez lessowe namulisko.
W cienistej partii lasu trafiamy na szczyr trwały - Mercurialis perennis.
Jest i kolejny widok rzeki. To Simotka.
Czas na kolejną typową dla tych terenów roślinę. Oto szałwia lepka - Salvia glutinosa. Jak widać towarzyszy jej niecierpek drobnokwiatowy - Impatiens parviflora.
Kolejna otwarta przestrzeń jest opanowana przez pokrzywę zwyczajną - Urtica dioca oraz nawłoć kanadyjską - Solidago canadensis.
Bliżej drogi napotykam rdest ostrogorzki - Polygonum hydropiper. Sprawdzone organoleptycznie.
Część tutejszego drzewostanu jest wyraźnie obumarła. Stwierdziliśmy to kilka lat temu. Stąd zapewne te większe otwarte przestrzenie opanowane przez bujne zielsko.
Nawet droga wyraźnie się zanika. Widać mało kto tędy chodzi.
Z okazałych bylin natrafiamy na dziki bez hebd - Sambucus ebulus.
I tak wkraczamy do lasu, który znajduje się po obu stronach drogi. Ta wyraźnie zamieniła się w wąską ścieżkę.
Rzeka jest blisko niej.
Nieco dalej widzimy typowy dla tej okolicy drzewostan z dominacją młodego jesionu wyniosłego - Fraxinus excelsior. Tak kiedyś było na całej długości trasy, która pokonaliśmy. Teraz jesteśmy blisko końca, przy granicy z gminą Chrzanów.
Na koniec natrafiamy na starsze drzewa. Prześwitująca otwarta przestrzeń to jeszcze Regulice, ale gmina Chrzanów jest bardzo blisko.
Teraz zajmujemy się przede wszystkim szeroką doliną rzeczną położonej z lewej strony drogi. Na prawo mamy podstawę stoku z lasem Podgórze.
W części dolinnej znajdujemy nadspodziewanie dużo niecierpka pospolitego - Impatiens noli-tangere.
Jest tam również mięta długolistna - Mentha longifolia.
w tutejszych ziołoroślach zobaczymy także ostrożeń warzywny - Cirsium oleraceum.
Jest i poziewnik pstry - Galeopsis speciosa.
Są też gatunki obcego pochodzenia. Oto równie częsty w tej okolicy niecierpek drobnokwiatowy - Impatiens parviflora.
Chwilowo jednak rządzą krajowcy. Widzimy wybijający się ostrożeń warzywny - Cirsium oleraceum ponad łanem z dominacją niecierpka pospolitego - Impatiens noli-tangere.
W każdym bądź razie bujna zieleń świadczy o bardzo żyznym podłożu.
W końcu po wejściu pomiędzy drzewa dostrzegamy rzekę wijąca się przez lessowe namulisko.
W cienistej partii lasu trafiamy na szczyr trwały - Mercurialis perennis.
Jest i kolejny widok rzeki. To Simotka.
Czas na kolejną typową dla tych terenów roślinę. Oto szałwia lepka - Salvia glutinosa. Jak widać towarzyszy jej niecierpek drobnokwiatowy - Impatiens parviflora.
Kolejna otwarta przestrzeń jest opanowana przez pokrzywę zwyczajną - Urtica dioca oraz nawłoć kanadyjską - Solidago canadensis.
Bliżej drogi napotykam rdest ostrogorzki - Polygonum hydropiper. Sprawdzone organoleptycznie.
Część tutejszego drzewostanu jest wyraźnie obumarła. Stwierdziliśmy to kilka lat temu. Stąd zapewne te większe otwarte przestrzenie opanowane przez bujne zielsko.
Nawet droga wyraźnie się zanika. Widać mało kto tędy chodzi.
Z okazałych bylin natrafiamy na dziki bez hebd - Sambucus ebulus.
I tak wkraczamy do lasu, który znajduje się po obu stronach drogi. Ta wyraźnie zamieniła się w wąską ścieżkę.
Rzeka jest blisko niej.
Nieco dalej widzimy typowy dla tej okolicy drzewostan z dominacją młodego jesionu wyniosłego - Fraxinus excelsior. Tak kiedyś było na całej długości trasy, która pokonaliśmy. Teraz jesteśmy blisko końca, przy granicy z gminą Chrzanów.
Na koniec natrafiamy na starsze drzewa. Prześwitująca otwarta przestrzeń to jeszcze Regulice, ale gmina Chrzanów jest bardzo blisko.
