Jak doniosłem w dziale towarzyskim zakończyłem remont ogrodu geologiczno-orientalnego przy Muzeum w Chrzanowie. Tutaj przede wszystkim zamieszczam mapę pokazującą, gdzie znajduje się ta nowa atrakcja turystyczna.



Tablice informacyjne oraz tabliczki, które zostaną umieszczone przy niektórych drzewach, krzewach i bylinach mają zostać dostarczone 29 października. Na razie przejdziemy się pobieżnie. Oto wprowadzająca pergola w stylu chińskim.



Za nią w pewnej odległości mamy ekspozycję geologiczną. Na pierwszym planie dewon antykliny Dębnika, dalej karbon antykliny Dębnika.



Ogród został wzbogacony o drzewa i krzewy. Tutaj mamy ognik szkarłatny - Pyracantha coccinea.



Za ognikiem mamy karbon zwany produktywnym oraz pole małych araukarytów wraz próbkami arkozy kwaczalskiej. Karbon produktywny to we współczesnej stratygrafii pensylwan.



A to już duże araukaryty. Teraz wiadomo, że w zdecydowanej większości są to kordaity.





Elementem zielonym, teraz żółtym, zdecydowanie orientalnym jest wiele razy wiosną pokazywany oczar chiński - Hamamellis mollis.



Kolejnym elementem geologicznym jest pole pokazujące skały wulkanizmu krakowskiego. Kończą one erę paleozoiczną.



Od bramy przy ulicy Słowackiego po budynek są eksponowane skały ery mezozoicznej.



Zerkamy na nie i budynek zza żółtych liści parocji perskiej - Parrotia persica.



Po budynkiem eksponujemy skały ery kenozoicznej.



Z krzewów w tej okolicy najważniejszym gatunkiem jest palecznik chiński - Decaisnea fargezi, zwany potocznie palcami nieboszczyka.



Ma on charakterystyczne niebieskozielone strąki.







Jego liście osiągają około 80cm długości.



Tłem dla tego krzewu jest dereń jadalny - Cornus mas.



Zza jego liści spoglądam w kierunku altany koncertowej w stylu chińskim.



Całość kończę spojrzeniem na jedną z róż rosnących w naszym ogrodzie.